Feliks Chwalibóg (1866–1930) – polski literat, publicysta i aforysta.

  • Błogosławieni, którzy nic nie robią, jeśli niczego nie umieją wykonać dobrze.
  • Człowiek jest tak stary jak jego tętnice. Co dzień coś w nas umiera i coś w nas się rodzi.
  • Dobra książka, to najwierniejszy przyjaciel, zawsze obecny, to wszystkim dostępne źródło ukojenia i rozkoszy, to dyskretny mistrz, który nas kształci i udoskonala, na każde nasze żądanie.
  • Dobrobyt czasem ludzi materializuje, nędza zawsze.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wybór Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Jakże wiele ludzkiego w każdym zwierzęciu.
  • Jest coś świętego w człowieku, który nie zostawia potomstwa, a przecież troszczy się o przyszłe pokolenia.
  • Każdemu ktoś czegoś zazdrości i każdy komuś.
  • Kogo byle co martwi, tego i byle co pociesza.
    • Źródło: Żądło i miód mądrości. Antologia aforyzmu polskiego, Ossolineum, 1984, s. 61.
    • Zobacz też: smutek
  • Kto buduje na ludzkiej głupocie, ten buduje pewnie i trwale.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wybór K. Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: głupota
  • Kto liczy na cudzą śmierć, popełnia zabójstwo w myśli.
  • Małżeństwo nie zapewnia szczęścia, lecz je umożliwia; bezżenność chroni od największych nieszczęść, wykluczając najpełniejsze radości życiowe.
  • Mężczyzna pragnie uznania – kobieta uwielbienia.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wybór Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: kobieta, mężczyzna
  • Miłość bez wielkiej czci to tylko pożądanie; przyjaźń bez szacunku to popęd towarzyski.
  • Młodzi mężczyźni najwięcej popełniają szaleństw, udając dorosłych.
  • Mnóstwo ludzi istnieje, ale takich, co naprawdę żyją, można wskazać palcem.
  • Mówić można z każdym – rozmawiać bardzo mało z kim.
    • Źródło: Aforystyka dwudziestolecia, wybór Ludwik Bohdan Grzeniewski, PIW, Warszawa 1984, s. 23.
    • Zobacz też: rozmowa
  • Nie bardzo chytry, kto z chytrości znany.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wybór K. Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: chytrość
  • Nie rozumiemy się zwykle, mówiąc o miłości, bo tyle jest jej odmian, ile kochających się istot.
  • Nie wstyd nie wiedzieć, lecz wstyd nie pragnąć swojej wiedzy uzupełnić.
  • O największych zbrodniach milczą kodeksy.
  • Pożądamy więcej, niż możemy osiągnąć, lecz osiągamy zwykle mniej, niż możemy zdobyć.
  • Prawdziwe głodny poradzi sobie i bez łyżki.
  • Serce ludzkie bywa czasem tak zgłodniałe, że rzuca się nawet na kamienie, nie czując ich martwoty i chłodu.
  • Siedząc przy szarym końcu biesiadnego stołu życia, można się przecie nasycić, ale trzeba umieć samemu się obsłużyć.
  • Szczęście małżeńskie jest tym trwalsze, im dłużej małżonkowie zdołają ukrywać wady, jakie mieli w chwili, gdy się pobierali.
  • Wesołość jest buntem przeciwko tragedii życia – jedynym buntem o pozorach zwycięstwa.
  • Z obawy przed możliwym niebezpieczeństwem narażamy się czasem na pewną zgubę.
  • Z wszystkich demokratycznych zdobyczy, demokratyczne maniery przyjmuje się najłatwiej.
    • Źródło: Wielka encyklopedia aforyzmów, tom 1, oprac. Joachim Glensk, Croma, 1996.
  • Zaślepienie utrwala miłość i przyjaźń, a nawet potrzeba go choć trochę, aby te uczucia mogły zakiełkować.