Dom nad jeziorem (ang. The Lake House) – australijsko-amerykański melodramat fantasy. Autorem scenariusza jest David Auburn.

Sandra Bullock,
odtwórczyni jednej z głównych ról

Wypowiedzi postaci edytuj

  • A jeśli nie ma nikogo? Jeśli żyjesz tyle lat i nikt nie czeka...
  • Muzyka pomaga. Jak powiedział Nietsche: „Życie straciłoby sens bez muzyki.”
  • Naprawdę wielka budowla, taka, która ma przetrwać próbę czasu, nigdy nie lekceważy otoczenia. Każdy poważny architekt wie, że jeśli chce zaistnieć, musi współistnieć z naturą. Musi zostać wyróżniony przez światło. Zawsze chodzi o światło. Zawsze.
  • Po tym, jak odszedł twój ojciec, było mi ciężko, nadal jest... przechowując jego książki, czuję jego obecność. Wiedząc, że przerzucał te same strony... czytał te same słowa...
  • (...) światło może podkreślać sztukę, ale również ją degradować.
  • Ulubione rzeczy. Od czego zacząć... powąchać kwiaty, zanim je zobaczę... gdy zaczyna padać w momencie, jak kończy się piknik... i podoba mi się zapach Jacka.
  • Wszystko na dystans. Każdego mężczyznę, który stał przede mną, który chciał się ze mną ożenić... odpycham, uciekam od niego... A w międzyczasie... mężczyzna, którego nigdy nie spotkałam... któremu chciałabym oddać serce...
  • Życie to nie książka, Alex. Może się skończyć w każdej chwili.

Dialogi edytuj

– Dlaczego nie powiedziałaś, że to dzisiaj? Kupilibyśmy jakiś tort.
– To tylko mijający czas. Nie chcę robić z tego sensacji.

– Jest o czekaniu... Jest dwoje ludzi, którzy się spotkali, potem w sobie zakochali, ale czas im nie sprzyja. Muszą się rozstać.I... Po latach spotykają się ponownie i dają sobie następną szansę. Wiedzą, że minęło dużo czasu i czekali o wiele za długo. Ale jak się czeka za długo, no wiesz, za późno żeby zadziałało.
– Dlaczego ci się to podoba?
– Nie wiem.
– Nie zrozum mnie źle, to piękna historia...
– Jest straszna.

– Może nie pamiętasz, ale widzieliśmy się. Przynajmniej ja widziałem ciebie. Nigdy mi nie mówiłaś, jaka jesteś piękna.
– Może widziałeś kogoś innego.

– Ostatni chłopak mojej mamy był łysy. Był miły, ale mama go nie poślubiła.
– Nie?
– Zawsze ktoś lepszy może wyjść zza rogu. Tak ona mówi. Może ta pani zrobi tak samo. Poczeka... na kogoś lepszego.
– Może. Ale mając takie podejście, można czekać całe życie.

Zobacz też edytuj