Barbarzyńca – w starożytności: człowiek spoza cywilizacji grecko-rzymskiej; ogólnie: dzikus, człowiek niecywilizowany, prymitywny, a także okrutny, bezwzględny.

  • Barbarzyńcami nazywamy tych, których zwyczaje różnią się od naszych.
Atak barbarzyńców
  • Nie dzielę ludzi na Greków i barbarzyńców. Nie interesuje mnie pochodzenie czy rasa mieszkańców. Ja wyróżniam ich tylko na podstawie ich zasług. Dla mnie każdy dobry obcokrajowiec jest Grekiem, a każdy zły Grek jest gorszy od barbarzyńcy.
  • Poezja – jest to, proszę panów, skok, skok barbarzyńcy, który poczuł Boga!
    • Autor: Julian Tuwim, wiersz Poezja z tomiku Czyhanie na Boga
  • Tu jestem barbarzyńcą, którego nikt nie zrozumie.
    • Barbarus hic ego sum, qui non intellegor ulli. (łac.)
    • Autor: Owidiusz
    • Opis: o sobie na wygnaniu.