Anna Świrszczyńska

polska poetka

Anna Świrszczyńska (1909–1984) – polska poetka i dramatopisarka. Żona Jana Adamskiego.

Tom Jestem baba (1972) edytuj

  • Dochodzę do Adama i Ewy,
    już nic nie widać, ciemno.
    Tutaj już umiera moje nieistnienie
    nieważną śmiercią matematycznej fikcji.
    Nieważne jak byłaby śmierć mojego istnienia,
    gdybym się urodziła naprawdę.
    • Źródło: Nie narodzona
  • Mogę się jeszcze cofnąć
    w swoje nienarodzenie.
    Oto już dziesięć minut przed,
    oto już godzina przed narodzeniem.
    Cofam się,
    idę,
    biegnę
    w swoje minus życie.
    • Źródło: Nie narodzona

Inne edytuj

  • Ci co wydali pierwszy rozkaz do walki
    niech policzą teraz nasze trupy.
    Niech pójdą przez ulice
    których nie ma
    przez miasto
    którego nie ma (...)
    niech liczą aż do śmierci
    nasze trupy
  • Czuję trwający czas,
    jak czuje go się w godzinę śmierci.
    Jakbym tylko zmysłem czasu chwytała świat,
    jakby istnienie było tylko czasem.
    • Źródło: Szczęście
    • Zobacz też: czas
  • Dźwiga na plecach
    Dom, ogród, pole,
    Krowy, świnie, cielęta, dzieci.

    Jej grzbiet dziwi się,
    Że nie pęknie.
    Jej ręce dziwią się,
    Że nie odpadną.
    Ona się nie dziwi.

    Podpiera ją jak krwawy kij
    umarła harowaczka
    jej umarłej matki.
    Prababkę
    bili batem.

    Ten bat
    błyszczy nad nią w chmurze
    zamiast słońca.
  • Jeśli nie mogę uciec od nieszczęścia,
    zawsze mogę się schronić
    w nieszczęściu.
  • Na krańcach mojego ciała,
    tam gdzie skóra,
    czekaj na mnie.
    Przyjdę,
    ale to tak daleko.
  • Nie będę niewolnicą żadnej miłości.
    Nikomu
    nie oddam celu swego życia,
    swego prawa do nieustającego rośnięcia
    aż po ostatni oddech.
  • Osłania nas przed światem jeden biały rumianek i moje zamknięte oczy.
  • Ręka bez broni
    podnosi się do nieba
    chwyta niebo palcami za gardło
    i opada.
  • Zapomniałam już, co znaczy cierpieć,
    będę miała niedługo
    duchowe życie oseska.
    • Źródło: Miłość Stefanii
    • Zobacz też: cierpienie
  • Znalazłam w sobie siłę,
    żaden człowiek mi jej nie odbierze.
    człowieka
    można zastąpić.
    zapłaciłam za tę naukę
    cenę, której jest warta.
    • Źródło: Ogniotrwały uśmiech