Świętość – coś, co stanowi obiekt szacunku, czci, kultu (zwłaszcza religijnego).

  • Im więcej świętych w niebie, tym mniej świętości na ziemi.
    • Autor: Jerzy Andrzej Masłowski, Et in Arcadia Ego – wiersze i piosenki o kochaniu i umieraniu, wydawnictwo TAO, 2016.
  • Każde grzeszne stworzenie ma w sobie iskrę świętości.
  • Każdy, kto bada historie Kościoła bez uprzedzeń, nie może nie przyznać, że od wszystkich tych, którzy prawdziwie żyją chrześcijaństwem, promieniuje żarliwa i najwyższa miłość do bliźnich, nawet do wrogów i prześladowców. Ta miłość ma źródło w samej istocie świętości, w przemienieniu w Chrystusie. Zawsze znajdowała się ona w samym sercu nauczania Kościoła. Ta miłość bliźniego była czymś zupełnie nowym, nieznanym światu pogańskiemu i była to ta miłość bliźniego, która nawróciła niezliczoną ilość pogan.
  • Każdy z nas jest (…) powołany do świętości, by pójść do nieba, bo święty to ktoś kto jest w niebie. Są różne drogi do świętości. Inna jest droga ojca, matki, dziecka, kogoś kto jest stolarzem, mechanikiem, wojskowym, księdzem, bo to jest wola Boga zawarta w dekalogu i w obowiązkach stanu – żołnierza, czy księdza. Każdy ma inną drogę do świętości, ale każdy jest do niej wezwany.
  • Łaska nie niszczy natury; nawet jej nie zmienia; ona ją przeobraża. Co więcej, to, jakoby dehumanizacja była niezbędna dla osiągnięcia doskonałości chrześcijańskiej, jest dalece nieprawdą, iż wręcz można powiedzieć: tylko człowiek przemieniony w Chrystusie urzeczywistnia prawdziwe spełnienie swej ludzkiej osobowości.
    • Autor: Pius XII, The Pope Speaks: the Teachings of Pope Pius XII.
  • Miłość przemija.
    Tak, ale woda chrztu wysycha także.
    Czy mamy wobec tego lekceważyć świętość chrztu?
  • Niektórzy rodzą się świętymi, inni zdobywają świętość, jeszcze innym świętość jest narzucona.
  • Św. Paweł (…) pracował więcej niż wszyscy Apostołowie; a dlaczego? Nie po to, aby cywilizować świat, nie po to, by wygładzać oblicze społeczeństwa, nie po to, by upowszechniać wiedzę czy rozwijać umysł, czy dla jakiegokolwiek wielkiego świeckiego celu (…) Nie po to, aby całą ziemię przeobrazić w niebo, lecz po to, by niebo sprowadzić na ziemię. To właśnie było prawdziwym zwycięstwem Ewangelii (…) To sprawiało, że ludzie zostawali świętymi.
  • Ten, kogo bardziej przejmują i poruszają procesy kosmiczne, ewolucja i naukowe spekulacje niż obraz świętego człowieczeństwa Chrystusa w człowieku, który świętość osiągnął, niż to zwycięstwo nad światem, jakie samo istnienie świętego uosabia – nie jest już napełniony duchem chrześcijaństwa. Ten, kto troszczy się bardziej o doczesną pomyślność ludzkości niż o jej uświęcenie, zgubił chrześcijański pogląd na świat.
  • Wszystko co stałe, wyparowuje, a wszystko co święte ulega profanacji.
    • Alles Stehende verdampft, alles Heilige wird entweiht. (niem.)
    • Autor: Karol Marks, Manifest komunistyczny
    • Opis: o rewolucji kapitalistycznej.