Slobodan Milošević

serbski polityk, 3. prezydent FR Jugosławii i 1. prezydent Serbii; oskarżany o wywołanie wojny w Jugosławii

Slobodan Milošević (1941–2006) – jugosłowiański i serbski przywódca polityczny, prezydent Serbii i Jugosławii; z zawodu prawnik; mąż Mirjany Marković.

  • Być może nie umiemy dobrze pracować czy handlować, ale bić się umiemy znakomicie. I niech inni o tym pamiętają.
    • Opis: wypowiedziane w czasie 600-lecia porażki Serbów na Kosowym Polu.
Slobodan Milošević (1996)
  • Być może wrócę do pracy w banku.
    • Opis: po utracie władzy.
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, tłum. Roman Niedballa, Katowice 2004, s. 66.
  • Jedynym środkiem, którym dysponuję, jest telefon, ale nawet i ten telefon nie działa. Mam prawo do takich samych środków i do obrony. Z tego powodu proszę więc o zwolnienie z więzienia.
    • Opis: przed trybunałem haskim, 10 marca 2002.
  • Moi kaci i światowa opinia publiczna wiedzą dobrze, że znajduję się w Hadze nie z powodu rzekomych zbrodni wojennych, ale dlatego, ż całemu światu pokazaliśmy, że NATO nie jest wszechmocne.
    • Opis: reakcja na akt oskarżenia Międzynarodowego Trybunału ds. Zbrodni Wojennych w Hadze
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 71.
  • Moje sumienie jest czyste i spokojne. Wytrwam.
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 56.
  • Nikt nie odważy się was bić.
    • Opis: z przemowy 28 lipca 1989 na Kosowym Polu
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 60.
  • Ten tekst jest największym bezsensem.
    • Opis: reakcja na akt oskarżenia Międzynarodowego Trybunału ds. Zbrodni Wojennych w Hadze
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 71.
  • Uwolnijcie mnie. Wiecie bardzo dobrze, że nie mam zamiaru uciekać z tego miejsca przemocy i niesprawiedliwości, gdzie sądzony jest mój naród i mój kraj.
    • Opis: przed trybunałem haskim, 10 marca 2002.
  • Wszystkim obywatelom Jugosławii życzę dużo radości i sukcesów przy odbudowie naszego kraju.
    • Źródło: „Die Zeit”, 27 czerwca 1999
  • Wy macie swoje tajne służby, machinę militarną i medialną. Po mojej stronie jest tylko prawda.
    • Opis: przed trybunałem haskim, 9 września 2001.
  • Zostałem oskarżony, ponieważ broniłem swojego narodu przeciwko terroryzmowi i zbrodniczej agresji popieranej przez administrację Billa Clintona i NATO terrorystów.
    • Źródło: PAP, 6 stycznia 2002
  • Żywy do więzienia nie pójdę.
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 68.

O Slobodanie Miloševiciu edytuj

  • Darzymy się prawdziwym uczuciem. On jest piękny, on jest mądry i on wierzy tylko w to, co dobrze w ludziach. (…) Dla mnie jest nadal słodka i atrakcyjna. Co mogę powiedzieć? On jest moim bohaterem.
    • Autor: Mirjana Marković
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 57.
  • Jedno trzeba w [Slobodanie] Miloševiciu zrozumieć. W przeciwieństwie do większości mężczyzn na Bałkanach, w swoim życiu sypiał tylko z jedną, jedyną kobietą. Jego stosunek do Miry [Marković] stanowi klucz do zrozumienia Jugosławii w ostatnich dziesięciu latach.
  • On jest gotów każdego dnia przyjmować inną ideologię. Zmienia swoje poglądy i stronników. Wykorzystuje każdego, a potem po prostu wyrzuca.
    • Autor: Ivan Stambolić
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 61.
  • Sławny z wielu „wyczynów” Slobodan Milošević zdobył sobie miejsce w Historii już od momentu, gdy jako pierwszy został zatrzymany i oskarżony przez międzynarodowy trybunał w Hadze za zbrodnie przeciwko ludzkości. Była to chwalebna próba zapobieżenia próbom ucieczki przed odpowiedzialnością karną dyktatorów, satrapów, ksenofobów i innych przywódców, którzy przysporzyli cierpień własnemu narodowi i chcieli pozostać bezkarni. Milošević jest na razie jedynym widocznym sukcesem tego trybunału, będącego pod wieloma względami kontynuacją trybunału w Norymberdze z 1946 roku.
    • Autor: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 301
  • Ten człowiek, ten… potwór, ten zbrodniarz wojenny, który pod koniec XX w. doprowadził do ruiny południowo-wschodnią Europę, nie żyje… Ale pozostawił po sobie trwały ślad i to powinno nam wszystkim dawać do myślenia.
    • Autor: Richard Holbrooke, były negocjator ONZ w dawnej Jugosławii na wieść o śmierci Miloševicia
    • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 307.
  • Za sprawą Slobodana Miloševicia, zwanego „rzeźnikiem Bałkanów”, Europa ponownie, po raz pierwszy od epoki nazistowskich obozów śmierci, ucierpiała w wyniku ludobójstwa i masowych zbrodni. Stworzywszy brutalną regularną armię, a także liczne kontrolowane przez siebie bandy i bojówki, które terroryzowały bezbronną ludność cywilną, Milošević wszczął szereg wojen, mających na celu wyeliminowanie wszelkich nieserbskich elementów etnicznych z ziem uważanych przezeń za rdzennie serbskie, częstokroć przez dokonywanie masowych rzezi i mordów na przedstawicielach innych narodów.
    • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 307.
  • Zwracał się do niej wyłącznie językiem, jakim mówi się do dzieci. Używał zwrotów takich jak: mój koteczku lub zajączku. Odbierałem to jako okropnie komiczne, szczególnie gdy chodziło o tak poważne sprawy jak polityka.
    • Autor: Nebojša Čović
    • Opis: o relacjach panujących między Mirjaną Marković a Slobodanem Miloševiciem.
    • Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 58.