Sedecjasz
Sedecjasz (właśc. Mattaniasz; ur. 618 p.n.e., zm. po 587/586 p.n.e.) – ostatni król Judy w latach 597–587/586 p.n.e., obalony przez Nabuchodonozora II.
Sedecjasz (trzymany po lewej)
O Sedecjaszu
edytuj- Był to człowiek już niemłody, słaby i mało rozgarnięty. Wnet opanowali go fanatycy ze stronnictwa filoegipskiego i Juda weszła ponownie na niebezpieczną drogę knowań przeciwko Babilonii.
- Autor: Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, wyd. Iskry, Warszawa 1978, s. 382.
- Król babiloński, chcąc podkreślić podległość nowego władcy Judy, zmienił mu imię na Sedecjasz. Młody monarcha był zupełnie nieprzygotowanym do swej funkcji. Był człowiekiem słabego charakteru, bojaźliwym, zależnym od opinii innych. Ponieważ elita kraju została deportowana do Babilonii, otaczali go niedoświadczeni doradcy. Wielu jego poddanych nie traktowało go jako władcy Judy. Według nich, królem pozostał deportowany i uwięziony w Babilonii Jechoniasz, a Sedecjasza traktowali jak uzurpatora.
- Autor: ksiądz Tadeusz Hanelt, Antologia postaci biblijnych. Stary Testament, Wydawnictwo Świętego Wojciecha, Poznań 2008, ISBN 9788375161137, s. 266.