Rzeka zapomnienia (hiszp. El río del olvido) – powieść Julio Llamazaresa; tłumaczenie – M. Płachta.

  • Dla romantyka krajobraz stanowi (...) pierwotne i podstawowe źródło melancholii. Jest symbolem śmierci, bezlitosnej ulotności czasu oraz życia – bo krajobraz jest wieczny, zawsze przeżyje tego, kto na niego patrzy.
  • Krajobraz to pamięć. Mimo swych ograniczeń zachowuje ślady przeszłości, odtwarza wspomnienia, wypełnia je cieniami innej epoki, będącej już tylko odbiciem samej siebie, przechowywanym w pamięci wędrowca lub kogoś, kto pozostaje – po prostu – wierny krajobraz.
  • Nie przystoi łamać obietnicy zaraz pierwszego dnia.
  • Szlaki najbardziej nieznane przebiegają najbliżej serca.
  • W krainie dzieciństwa wszyscy jesteśmy cudzoziemcami.
  • Wysłużony samochód jest jak pies: przywiązujemy się do niego, a on zawsze na nas czeka.
  • Zamknięcie jednych drzwi otwiera kolejne wyjścia.