Przysłowia perskie

Persja – kraina historyczna w Azji Południowo – Zachodniej oraz państwo, które w 1935 zmieniło swą nazwę na Iran.

• Aureolę często zdziera dnia szarego kłam – lepsza sława bohatera niż bohater sam.
  • Źródło: O wojnie, wojsku i żołnierzach – dla żołnierzy, oprac. Bogdan M. Szulc, wyd. Adam Marszalek, 1995, s. 15.

Iran na mapie świata

Zasięg imperium perskiego w czasach Achemenidów

• Cierpliwość jest drzewem, które ma gorzkie korzenie, ale bardzo słodkie owoce.

• Chociażbyś bardzo tego chciał, nie możesz wziąć jedną ręką dwóch dyni.
  • Źródło: „Problemy. Miesięcznik popularno-naukowy”, wydania 1–6, Instytut Prasy Czytelnik, 1961, s. 258.

• Czas jest ojcem cudów.
  • Źródło: „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”, Tomy 9–13, 1963, s. 92.

• Człowiek leniwy nigdy nie jest szczęśliwy.
  • Źródło: Marek Bugdol, Wartości organizacyjne. Szkice z teorii organizacji i zarządzania, Wydawnictwo UJ, 2006, s. 107.

• Dzieci są mostem do nieba.
  • Źródło: Danuta Waloszek, Pedagogika przedszkolna. Metamorfoza statusu i przedmiotu badań, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006, s. 212.

• Garnek nie przykryty pokrywką jest sprawdzianem uczciwości kota.
  • Źródło: Przysłowia świata, Danuta i Włodzimierz Masłowscy (oprac.)

• Gdy wszyscy szukają krzeseł, lepiej usiąść na podłodze.

• Kogo raz żmija ukąsiła, ten ucieka na widok sznura.
  • Źródło: „Przekrój”, Wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1999, s. 68.

• Kto dokonał dzieła? Ten, kto je przywiódł do końca.

• Kto raz pił u źródeł teherańskich, temu los zrządzi, że do nich znowu powróci.
  • Źródło: „Naokoło świata”, Wydania 33–44, 1927, s. 16.

• Lampa kłamstwa nie daje światła.

• Leniwy lubi, gdy go chwalić za pracę, której nie było.
  • Źródło: „Problemy. Miesięcznik popularno-naukowy”, wydania 1–6, Instytut Prasy Czytelnik, 1961, s. 285.

• Łzy kobiety są jak perły, chyba dlatego, że nigdy nie wiadomo, czy są prawdziwe.

• Miłość kobiety jest śmiercią mądrości.

• Myśl o chlebie, bo melon to woda.

• Nigdy nie zaprzeczaj kobiecie, za chwilę ona sama sobie zaprzeczy.

• Prawda działa jak gorzkie wino: jest przykra w smaku, lecz dobrze wpływa na trawienie.
  • Źródło: Nic, co ludzkie… Aforyzmy, sentencje i przysłowia, oprac. Henryk Jurand, LSW, 1982, s. 116.

• Przyznanie się do niewiedzy – to wiedza; a do niemocy – moc.
  • Źródło: Nic, co ludzkie…, op. cit., s. 75.
  • Zobacz też: wiedza, moc

• Serce to pałac szklany, gdy pęknie, nie można go naprawić.
  • Źródło: „Wojsko ludowe”, tom 34, wydania 7–12, 1983, s. 108.
  • Zobacz też: serce

• Słowa mają naturę wiatru.
  • Źródło: Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin, wyb. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 242.

• Szczęście zbliża się powoli jak żółw, ucieka jak sarna.
  • Źródło: Nic, co ludzkie… Aforyzmy, sentencje i przysłowia, oprac. Henryk Jurand, LSW, 1982, s. 57.

• Temu, kto mówi prawdę, potrzebny jest dobry koń.
  • Źródło: „Przekrój”, wydania 1082–1133, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1966.

• Tylko źli ludzie porywają kobiety, ale tylko głupcy szukają pomsty z tego powodu.
  • Źródło: Aleksander Krawczuk, Perykles i Aspazja, Zakł. nar. im. Ossolińskich, 1967, s. 216.