Przysłowia ałtajskie

przysłowia Ałtajczyków, jednego z narodów turkijskich

Ałtajczycy (ałt. алтай кижи) – jeden z narodów turkijskich, zamieszkujący głównie góry Ałtaj na terenie rosyjskiej Republiki Ałtaju.

Jeździec ałtajski

Kobierzec z gwiazd i półksiężyców

edytuj

(wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, seria Myśli Srebrne i Złote, oprac. części ałtajskiej: Stanisław Kałużyński)

  • Gdy bieleje głowa człowieka – zbliża się starość; gdy bieleją szczyty gór – zbliża się zima.
  • Gdzie nie ma byka, tam byczek panem.
    • Źródło: s. 116.
    • Zobacz też: byk, pan
  • Leniwego mężczyznę poznaje się po jego zagrodzie.
    • Źródło: s. 116.
    • Zobacz też: lenistwo
  • Nie ma futra bez kołnierza i nie ma kraju bez przywódcy.
  • Nie wpadaj w zachwyt, gdy zobaczysz nowe, i nie odwracaj się – gdy zobaczysz stare.
    • Źródło: s. 118.
  • Po dymie z paleniska poznaje się kobiety, które późno wstają.
  • Szczodry chodzi bez koszuli.
    • Źródło: s. 116.
    • Zobacz też: koszula
  • Biedny mężczyzna jest lepszy niż kobieta z głową ze złota.
  • Choroba zwierzęcia tuczy psa, choroba człowieka tuczy szamana.
    • Źródło: Marta Steiner, Geneza teatru w świetle antropologii kulturowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003, s. 210.
    • Zobacz też: choroba, pies