Pracoholizm – uzależnienie od wykonanej pracy.

  • Gdzie się z chęcią zejdzie praca,
    Tam się hojnie trud opłaca.
    Tak za młodu mi mówili
    I naukę tę wpoili.
    Lecz koncepcja się zmieniła:
    Praca wartość swą straciła.
    Więc uważaj, przyjacielu,
    Bo jest leni bardzo wielu.(...)
    „To nie mrówka ani pszczoła.
    Pracoholik!” – taki woła.
  • Pracoholiczka. (…). Choroba może rozwijać się różnie. Na pewno pieniądze nie są główną motywacją. Motywacją może być nadmierna ambicja. Albo wprost przeciwnie, zaniżona ocena własnej wartości, która znika, kiedy człowiek zajmuje się czymś, w czym jest naprawdę dobry. Wie o tym, jest doceniany, potrzebuje tego coraz bardziej. Wtedy praca wciąga jak narkotyk, szuka się nowych zadań nawet wtedy, kiedy już w zasadzie nic nie zostaje do zrobienia. A czasami bywa tak, że praca daje więcej radości niż przebywanie w domu z rodziną albo z osobą, z którą się mieszka.