Peter Brook
brytyjski reżyser
Peter Stephen Paul Brook (1925–2022) – brytyjski reżyser i producent teatralny.
- Dramaturg żyjący może być człowiekiem o zgasłym już talencie, a dramaturg, który zmarł, może imponować żywotnością. Wszystko zależy od podejścia. Dramaturg uświadamiający sobie, że musi przesiąknąć tym, co wykracza poza jego punkt widzenia, ma ogromne pole do popisu.
Peter Brook (2009)
- Grotowski był wielkim człowiekiem i nikt nie może go naśladować. Jeśli ktoś studiuje jego pracę, to powinien traktować ją tylko jako inspirację. Nikt nie ma prawa myśleć, że może być drugim Grotowskim.
- Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 marca 2005
- Interesują mnie tylko nowe doświadczenia. Teatr stał się dla mnie szczególnym polem działalności, więc dziś nie mogę powiedzieć, że tego samego doświadczyłbym pracując jako np. rzeźbiarz.
- Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 marca 2005
- (…) jeśli przedstawić jakikolwiek temat polityczny dosłownie, bezpośrednio, grozi to w dużej mierze uproszczeniem tego, co wszyscy znamy z radia i telewizji. Przypuśćmy, że robimy sztukę o Iraku, ludobójstwie lub AIDS w Afryce. Bardzo trudno wtedy uniknąć stereotypowych reakcji. Teatrowi politycznemu pozostaje jedna rola: prowokować spory, ujawniając drugą stronę problemu.
- Laurence Olivier – to największy mistrz maskowania się naszych czasów. W jego grze było wszystko z wyjątkiem jego duszy, której nikt nie znał, ponieważ Olivier zawsze starał się ją trzymać w ukryciu. Z Gielgudem było wręcz odwrotnie. Podobnie – głęboki, tajemniczy, skryty Scofield błyszczy w swej grze w każdym geście.
- Źródło: „Guardian Newspapers Limited”, 8 czerwca 2005
- Zobacz też: Laurence Olivier, John Gielgud, John Scofield.
- Ludzie, którzy mówią o wojnie cywilizacji, schlebiają sobie, bo wierzą, że należą do jakiejś cywilizacji. Słowo „cywilizacja” jest martwe. Nie można mówić o jednej czy dwóch cywilizacjach, które są w opozycji do siebie. Cywilizacji nie ma. Mówi o tym dawna myśl wywodząca się z kręgu kultury hinduskiej, zawarta w eposie Mahabharata.