Pestka (powieść)

Pestka – powieść Anki Kowalskiej z 1995 roku.

• Każdy ma w sobie pestkę, każdy swoją. Jak owoc. Przylatują ptaki, przychodzi jedno po drugim spustoszenie. Robak. Gnije to, co jest miąższem. Odpada. Ale pestkę trzeba uratować. Pestka musi zostać nietknięta. Z pestki przecież...
  Niepojęcie wstrząśnięta spytałam, co jest pestką.
  – To, w co nie przestajemy wierzyć. Co jest najgłębiej nami; pomimo wszystko. Pomimo zła w nas. Pomimo naszych odstępstw, mimo wszystkich srebrników, jakeśmy wzięli.

• Najgorszym złem jest nie mieć nikogo.
  • Postać: Sabina za Agatą

• Najtrudniej jest być dobrym na bezludnej wyspie.
  • Postać: Agata

• Nie kochać to znaczy opuścić.
  • Postać: Sabina za Agatą

• Nie ma w nas zupełnie czystych, naturalnych uczuć – jesteśmy pełni plam. Ale przez to wszystko, pomimo tego wszystkiego i poza tym – jak gdyby niemal nas już samych nie dotyczyło – świeci się coś, prawda? I to coś może dla kogoś stać się ogarkiem w ciemnościach.
  • Postać: Sabina

• Nie wiem, po co jest miłość, jeśli nie po to, by się trzymać za ręce w ciemnościach pełnych przerażenia.
  • Postać: Sabina

• Szatan, myślę czasami, potrafi pomagać skuteczniej niż sam Bóg, dlatego o tyle więcej wytrwałości mamy wówczas, gdy obstajemy przy złym niż przy dobrym.
  • Postać: Sabina