Percy Bysshe Shelley

angielski poeta

Percy Bysshe Shelley (1792–1822) – angielski poeta.

Percy Bysshe Shelley (1819)
  • Codzienne obowiązki stają się piękne dzięki miłości.
  • Cóż warte wszystkie owe pieszczoty,
    Gdy my się pieścić nie możem?
    • Źródło: Filozofia miłości.
  • I został człowiek wolny od pęt władzy,
    Od nierówności klas, ras i narodów,
    Zbyty już trwogi, poddaństwa, poniżeń,
    Sam sobie panem, mądrym, sprawiedliwym,
    Po prostu – człowiek.
    • Źródło: Percy Bysshe Shelley, Prometeusz wyzwolony, przeł. Leszek Elektorowcz, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1982, s. 137.
  • Ja jestem Ozymandias, król królów. Mocarze!
    • Źródło: Ozymandias
  • Jesteś piękna, a mało jest piękniejszych.
    • Źródło: Do Sophii
  • Nalega się, aby człowiek wiedział, że cokolwiek jest, musiało albo mieć początek, albo istnieć od wieków; wie także, że wszystko, co nie jest wieczne, musiało mieć przyczynę. Kiedy to rozumowanie zastosuje się do wszechświata, konieczne jest udowodnienie, że został on stworzony: dopóki nie zostanie to jasno wykazane, możemy rozsądnie przypuszczać, że istniał on przez całą wieczność.
    • Źródło: O konieczności ateizmu
  • O, jakże chciałbym być Antychrystem (…).
    • Oh, how I wish I were the Antichrist (…). (ang.)
    • Źródło: list do Thomasa Jeffersona Hogga, 3 stycznia 1811, cyt. za: Teddi Chichester Bonca, Shelley’s Mirrors of Love. Narcissism, Sacrifice, and Sorority, SUNY Press, 1999, s. 18.
  • Poeci są nieuznanymi prawodawcami świata.
    • Źródło: Percy Bysshe Shelley, Obrona poezji, przeł. Jan Świerzowicz, Oborniki: nakładem tłumacza, 1939, s. 44.
  • Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
    • Źródło: Justyna Ziarkowska, W gorączce. Krytyka literacka Maurycego Mochnackiego i Mariana José de Larra, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2004, s. 128.
  • Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.
  • Spośród słabych, moje serce jest najsłabsze.
    • Źródło: Do Sophii
  • Spójrz na me dzieło, o Potężny, i rozpaczaj.
    … wokół szczątków
    Tego kolosalnego wraku pustynia się roztacza,
    Naga, dzika i płaska, bez końca ni początku.
  • Znikłaś mi jak sen przelotny. Jako las – gdy zieleń zginie,
    Jako noc – gdy sen przeminie,
    Jako duch – gdy łza popłynie,
    Jestem dzisiaj sam – samotny!
    • Źródło: Smutek

O Shelleyu

edytuj
  • Shelley, autor poezji niewiernych, utonął; teraz wie, czy Bóg istnieje, czy nie.
    • Źródło: londyńska gazeta konserwatywna „The Courier”, cyt. za: theguardian.com
    • Opis: początek nekrologu Shelleya.