Paweł Edelman

polski operator filmowy

Paweł Edelman (ur. 1958) – polski operator filmowy.

  • Cieszę się, że jestem operatorem, bo mogę zrealizować sprzeczne tęsknoty, które są we mnie. Z jednej strony, kręciłbym wielkie filmy, z helikopterami i napalmem – taką 'Apokalipsę', a z drugiej strony tęsknię do filmu kameralnego, dramatu psychologicznego, takiego Bergmana.
    • Źródło: wywiad Ireny Stanisławskiej, „Kino” 4/1994
  • Dobry operator to człowiek, który razem z reżyserem buduje opowiadaną historię. Zdjęcia, nawet najwspanialsze, robione tylko dla zdjęć, to tragedia. Obraz musi służyć filmowi.
    • Źródło: wywiad Barbary Hollender, „Rzeczpospolita”, 10 grudnia 2002
  • Duże zwierzę Jurka Stuhra zrobiłem na taśmie czarno-białej. Wygląda, jakby to były zdjęcia dokumentalne zrealizowane w małym miasteczku. Z drugiej strony – Pan Tadeusz – wielki, kolorowy, tętniący życiem film... To jest właśnie fajne, taka możliwość przejścia od stylu do stylu.
    • Źródło: wywiad Rafała Olbrychskiego „Film” 11/2000
    • Zobacz też: Jerzy Stuhr
  • Moja wolność polega na wybieraniu takich projektów, w których mogę liczyć na partnerską współpracę z reżyserem. Jeżeli zapowiada się, że może być inaczej, po prostu takich projektów nie realizuję. Przyjąłem takie kryterium, że nie chciałbym zrobić takich filmów, których nie pokazałbym moim dzieciom.
  • Myślałem kiedyś, że wielcy operatorzy posiadają swój styl świecenia, natomiast im jestem starszy, tym lepiej widzę, że to tematy i scenariusze wymagają 'swojego' światła.
  • Myślę, że każdy ma jakąś indywidualną drogę do tego zawodu. Uważam, że naturalną rzeczą jest zaczynanie od fotografii, a potem sens ma szkoła filmowa, bo jest to czas na eksperymenty, na które później w życiu zawodowym nie możemy sobie z taką swobodą pozwalać. Jest to czas na błędy.
    • Opis: o zawodzie operatora filmowego.
    • Źródło: Czat, 2007
  • Myślę, że środki nie mogą być przywiązane do człowieka. Muszą być przywiązane do filmu. Inaczej przez cały czas robi się ten sam film. A chodzi o to, żeby robić dobre filmy z różnymi ludźmi, na różne tematy.
    • Źródło: wywiad Bartosza Michalaka, „Film & TV. Kamera” 3/2002
  • Najtrudniej jest wykombinować klucz do zdjęć – taki klucz, który pomoże wydobyć istotę scenariusza, istotę historii, i równocześnie jej nie przytłoczy. Trudne rzeczy zaczynają się na poziomie świadomości, myślenia, działania twórczego.
    • Źródło: wywiad Ireny Stanisławskiej, „Film” 9/1997
  • Polskie kino znajduje się ciągle w sytuacji przejściowej. Muszą okrzepnąć nasze instytucje filmowe, a także reżyserzy muszą bez kompleksów spojrzeć na kino polskie jako część kina światowego. Myślę, że to jest punkt wyjścia, że twórcy filmowi muszą starać się kierować filmy nie tylko do Polaków. Jest to rodzaj takiego balastu, który muszą zrzucić.
  • Reżyser jest bezwzględnie szefem całego tego interesu, a rolą operatora jest pomóc mu zrealizować jego wizję.
  • (...) z faktami nie należy się spierać (...).