Obywatel – polski film fabularny (komediodramat) z 2014 w reżyserii Jerzego Stuhra.

Jerzy Stuhr – reżyser i odtwórca głównej roli

O Obywatelu

edytuj
  • Bohatera na miarę czasów usiłował stworzyć Jerzy Stuhr w Obywatelu, przeciągając swego Jana Bratka, typa średnio sympatycznego, przez minione półwiecze. To klon niezapomnianego Jana Piszczyka, patrona polskich konformistów z Zezowatego szczęścia Andrzeja Munka. Reakcje na film Stuhra wskazywałyby, że nie ma dzisiaj zapotrzebowania na takiego bohatera. Może po prostu starsze pokolenia nie mają ochoty przypominać sobie, jak zachowywały się w czasach realnego socjalizmu i jak łatwo ulegały mirażom kolejnych przełomów politycznych.
    • Autor: Zdzisław Pietrasik, Kraj niepokazany, „Polityka” nr 14 (3003), 1–7 kwietnia 2015, s. 106.
  • Do annałów historii priwiślińskiego Salonu przejdzie ten kinoman, który wychodząc z sali projekcyjnej po obejrzeniu filmu Stuhrów Obywatel (szkalującego Polaków i „Solidarność”) zgrzytnął zębami: „– Ne bez przyczyny Stuhr rymuje się ze szczur!”.
  • Zamysł świetny: Forrest Gump skrzyżowany z obywatelem Piszczykiem na tle najnowszej historii Polski. Obsada cudna: panowie Stuhrowie (jeden gra bohatera w młodości, drugi – dziś), Sonia Bohosiewicz, a także Ireneusz Czop, Piotr Głowacki (tu znakomity komediowo) i Viola Arlak (pyszna a la Kalina Jędrusik). Ale po seansie – niedosyt. Jest w filmie wprawdzie kilka celnych spostrzeżeń na temat nowej Polski, ale to za mało, aby mówić o dziele. Maciej Stuhr zwierzał się w wywiadach, że na planie było wesoło. Na pokazie, w którym uczestniczyłam, przez cały film nikt z widzów nie zaśmiał się ani razu. Potwierdziła się więc stara kinowa zasada… Szkoda.
    • Autor: Joanna Nojszewska, Forrest Stuhr, „Twój Styl” nr 11 (292), listopad 2014, s. 140.