Fakt, że nasz wszechświat składa się ostatecznie z informacji, wstrząsa posadami nauk silnie naznaczonych materializmem i potwierdza jednocześnie wyjaśnienia Buddy o tym, że otaczająca wszystko przestrzeń jest raczej pojemnikiem niż oddzieleniem – nie przypomina czarnej dziury, lecz ogarnia i łączy ze sobą istoty.
Źródło: rozdz. Cykl życia, s. 14
Umysł jest tym, co wszystko rozpoznaje, jego samego jednak nie ogranicza. Jest jak przestrzeń. Dlatego wszystko, co się wydarza, jest jego swobodną grą.
Źródło: ibidem, s. 15
Nieoświecony umysł jest jak oko, które co prawda doskonale widzi zjawiska zewnętrzne, lecz nie dostrzega siebie samego.
Źródło: rozdz. Drogi do szczęścia, s. 29
Z buddyjskiego punktu widzenia szczęście i radość nie zależą od warunków zewnętrznych, które nieustannie się zmieniają, lecz od przeżywającego wszystkie zjawiska – od samego umysłu. Dlatego szukamy spełnienia poprzez kierowanie uwagi do wewnątrz.
