Nie ma róży bez ognia

Nie ma róży bez ognia – polski film fabularny z roku 1974 w reżyserii Stanisława Barei.

Wypowiedzi postaci

Jerzy Dąbczak

• Dulka! Opowiadałaś Jasiowi, jak się wtedy stoczyliśmy po sianie na tamtych na dole?

• Gdyby co, to to jest wszystko posag Lusi.

• Jogibabu! Brawo Jasiu!

• Nie ma Jezus. Jest bateria.

• To jest ten, jakby ci to powiedzieć… to jest nowy zawód, wiesz, on nie ma nazwy.

• Jasiu, nie gwiżdż po nocy, tylko śpij i zgaś światło, dobrze?.
  • Opis: w środku nocy Filikiewicz gwizdaniem próbuje przerwać chrapanie Dąbczaka.

Inni

• Bardzo dobrze. Dobrze. Dostatecznie… Nie rozumiem.
  • Postać: dyrektor szkoły

• Biedny miś.

• Wrócił radca prawny z urlopu i mówi, że to w ogóle tak nie może być, tak, że pan Malinowski wraca do swojego lokalu, a państwo wszyscy do swojego.
  • Postać: Administrator

Inne

• Matko, pamiętaj! Dziecko – twój skarb.
  • Opis: hasło z megafonu na dworcu autobusowym.

• Nie ma róży bez miłości.
  Daj mi więc ten kwia-a-at.
  Nie ma róży bez zazdrości,
  Daj mi ten czerwony kwiat.
  Oleś.
  • Opis: ulubiona piosenka Lusi

Dialogi

Jan Filikiewicz: Może mi pan to łaskawie wytłumaczy?!

Jerzy Dąbczak: Co, Jasiu?

Jan Filikiewicz: Że nie będzie pan mieszkał z krzywą podłogą?

Jerzy Dąbczak: A… Bo u mnie podłoga musi być równiuteńka.

• Opis: Filikiewicz wyraża oburzenie wobec tego, że Dąbczak mówi o jego mieszkaniu jak o własnym.