Nadzieja Drucka

polska pisarka rosyjskiego pochodzenia

Nadzieja O’Brien de Lacy księżna Drucka (1898–1986) – polska pisarka, tłumaczka i działaczka społeczna rosyjskiego pochodzenia.

  • Mężczyźni w swojej wielkiej zarozumiałości nie są w stanie zrozumieć, że kobiecie nie każdy z nich odpowiada. W odmowie zbliżenia szukają jakichś specjalnych powodów.
Nadzieja Drucka w 1939 r.
  • Nieprawda, że dzieciństwo to czas zupełnej szczęśliwości. Odkąd jest świadome, dziecko czuje się często jak pijany we mgle, ciągle obija się o ostre kanty życia, nie rozumiejąc ich istnienia.
  • Niezależnie od wieku kobieta bardziej ceni sobie towarzystwo mężczyzny, który zauważył i wybrał ją spośród wielu, niż najbardziej serdeczny stosunek nowo poznanej kobiety.
  • Niezależność – to przecież w najkrótszej formie wyrażone pojęcie szczęścia.
  • Ofiary można ponosić dla idei, ale nigdy jeden człowiek dla drugiego. To się mści.
    • Źródło: Trzy czwarte... Wspomnienia, s. 70.
  • Prawdziwe kobiece przyjaźnie zawierają się tylko we wczesnej młodości albo nawet w dzieciństwie. Potem to są tylko miłe, dobre znajomości.
  • Starość jest okresem, gdy kończą się obowiązki, gdy kończą się rozterki miłosne i światopoglądowe, gdy kończy się walka i można w spokoju przyzwoicie przeżyte konsumować życie. I można tak jak za młodu cieszyć się wiosną, słońcem, zapachem kwitnącego bzu i muzyką, i widokiem tych, których się kocha.
  • Zdarzenia bardzo dobre i bardzo złe przychodzą nagle. Nic ich nie zapowiada – ani przeczucia, ani żaden wstęp.