Michał Anioł

włoski malarz, rzeźbiarz, poeta i architekt epoki Odrodzenia

Michał Anioł (wł. Michelangelo Buonarroti; 1475–1564) – włoski malarz, rzeźbiarz, poeta i architekt epoki odrodzenia.

Michał Anioł Buonarroti

Cytaty z utworów literackich

edytuj
 
Rime
  • A z pędzla kropel deszcz na twarz mi płynie.
    Mozaikę czyniąc mi z niej pstrej urody…
    • Opis: o pracy nad freskiem na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej.
    • Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą. Sylwetki artystów od Fidiasza do Picassa, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1986, s. 85.
  • Nic mistrz najlepszy pomyśleć nie zdole
    Poza tym, co już w marmurze spoczywa
    W pełnym zarysie i co wydobywa
    Jeno dłoń, ducha spełniająca wolę.
    • Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 79.
  • Radość to nowa spoglądać w zachwycie,
    jak się zuchwale kozy pną na skały,
    pasąc się na tym, to na owym szczycie.
    A w dole pasterz wyzwala zapały
    serca w surowej piosnki szorstkim zgrzycie
    i gra, to chodząc, to znieruchomiały.
    A jego luba, która z serca słynie
    srogiego, pasie pod dębami świnie.
    • Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 91.
  • Sen cenię. Głazem być jest lepszym losem,
    Póki zło z hańbą w świecie się panoszą.
    Nie widzieć, nie czuć jest dla mnie rozkoszą;
    Przeto mnie nie budź! Cyt! Mów cichym głosem!
    • Opis: o swym dziele Noc i Dzień.
    • Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 89.
  • Skromne ku ziemi opuściwszy oczy,
    Odziany w złoto, w bogate bisiory,
    Idzie Fałsz, który z prawymi bój toczy…
    Unika słońca. Lubi zawsze dwory
    I dla wspomogi sobie i przewody
    Szuka oszustwa, kłamstwa i niezgody.
    • Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 91.

Wypowiedzi

edytuj
  • Ciągle się jeszcze uczę.
    • Ancora imparo. (wł.)
    • Opis: przypisywane jako ulubione powiedzenie malarza.
    • Źródło: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1989, s. 33.
  • Geniusz to wieczna cierpliwość.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: cierpliwość, geniusz
  • Jeśli dla pięknej sztuki, którą duchy z nieba przynoszą i która pokocha naturę, kto się odda jej trudowi.
  • Maluje się tylko po to, aby oszukać oczy.
  • Miłość jest skrzydłem, które Ten dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.
  • Nad stracony czas nic bardziej nie boli.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: czas
  • Największym niebezpieczeństwem dla większości z nas nie jest to, że mierzymy za wysoko i nie osiągamy celu, ale to że mierzymy za nisko i cel osiągamy.
  • Nie ma we mnie żadnej myśli, w którą nie zostałaby wrzeźbiona śmierć.
    • Źródło: „Zeszyty naukowe”, tom 47, wydania 2–4, wyd. Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 2004, s. 58.
  • Nie należy lekceważyć drobnostek, bo od nich zależy doskonałość.
    • Inna wersja: I drobnostek nie należy lekceważyć, bo one są podstawą doskonałości, a doskonałość nie jest drobnostką.
    • Źródło: „Przekrój”, Wydania 27–38, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, Kraków 1999, s. 122.
  • Serce, co kocha, równe lic ozdobie.
  • To, co się w największym wysiłku tworzy, winno wyglądać tak, jakby powstało szybko, prawie bez wysiłku, z zupełną łatwością, na przekór prawdzie.
  • Wiersz jest nad czas i nad śmierć.
  • Wszelki gniew, wszelką nędzę i moc wszelką, złe losy zmoże, kto zbrojny miłością.
    • Źródło: Barbara Wachowicz, Malwy na lewadach, Wydawn. Radia i Telewizji, 1985, s. 311.
  • Zaczynajcie, czas dokończy!…
  • Żadne morze nie zgasi cierpień, co są upragnione, chyba sam ogień tylko.

O Michale Aniele

edytuj
  • Rządca Światów (…) postanowił uwolnić ludzkość z błędów i zesłać na ziemię ducha, który by kunsztem zabłysnął na każdym polu i przy każdym zadaniu i który by potrafił wykazać świetną umiejętność na polu rysunku, szkiców, zdobnictwa, cieni i świateł (…) i który by rzeźbę w dobry uprawiał sposób, a dzięki znajomości architektury wznosił gmachy wygodne (…) i który by przy tym i prawdziwą filozofię moralności, i niezwykłą poezję uprawiał (…).
    • Autor: Giorgio Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów (1550), tłum. Karol Estreicher
  • Wszechstronny (…), był przede wszystkim rzeźbiarzem, a także architektem i poetą. (…) Leonardo czuł się odpowiedzialny tylko przed własnym geniuszem; Michał Anioł pochłonięty był troską o porządek tego świata i Kościoła katolickiego.
    • Autor: Michael Levey, Od Giotta do Cézanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego, tłum. Maria i Stanisław Bańkowscy, Wyd. Arkady, Warszawa 1988, s. 106.

Zobacz też

edytuj