Marynarz
Marynarz – w szerszym ujęciu każdy członek załogi jednostki pływającej bez względu na pełnioną funkcję oraz stopień.
- Ludzie z lądu mylą się sądząc, że najważniejszymi dla marynarzy światłami są te, które wskazują im drogę do portu lub ostrzegają przed niebezpieczeństwem. Istnieją inne. Dla trzydziestu czy czterdziestu mężczyzn przez wiele miesięcy żadna latarnia morska nie świeciła tak żywym blaskiem, jak światło, które z zapadnięciem zmroku zapalało się nad drzwiami „Zielonej Małpy”...
- Autor: Édouard Peisson, Kapitan Ballero i inne opowiadania, Gdańsk 1979, s. 23.
- Marynarz brytyjski znajdzie alkohol wszędzie, gdzie tylko będzie miał jakikolwiek kontakt z lądem; jeśli nie ma pieniędzy, odda za alkohol ubranie, buty, a nawet kolczyki.
- Autor: Cecil Scott Forester, Hornblower i jego okręt „Hotspur”, Gdańsk-Gliwice 1991, s. 245.
- Zobacz też: Brytyjczycy, pijaństwo, alkoholizm
- Medytuję nad kruchością ludzkiego losu. Marynarze rodem z Marsylii, Tulonu lub innych miast, przybyli tu pewnego dnia w szesnastym wieku, aby polec za sprawę, o której nie mieli pojęcia. Absurd podbojów. Smutek masakr dokonywanych w imię chęci władzy!
- Autor: Jacques-Yves Cousteau
- Źródło: Yves Paccalet, Jacques-Yves Cousteau w oceanie życia, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999, ISBN 8370068994, s. 328.
- Zobacz też: podbój, masakra, los
- Nie mieli żalu, że żąda od nich takiego wysiłku; to było niepodobne do marynarzy brytyjskich, kierowanych przez człowieka, który nie szczędził również samego siebie. Ponadto – jak wszyscy angielscy ludzie morza – pracowali tym bardziej ochoczo, im bardziej niezwykłe były warunki, w jakich się znajdowali.
- Autor: Cecil Scott Forester, Szczęśliwy powrót, Gdańsk-Gliwice 1991, s. 207.
- Zobacz też: praca
- Rozsądny mąż jest jak marynarz. Podczas burzy zwija żagle, czeka, żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.
- Autor: André Maurois
- Źródło: „Przekrój”, wydanie 40, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1997, s. 28.
- Zobacz też: rozsądek, żagiel