Marcjalis
poeta łaciński
Marcjalis (łac. Marcus Valerius Martialis; ur. 38–41 n.e., zm. ok. 104 n.e.) – poeta łaciński, Rzymianin z miasta Augusta Bilbilis (dzis. Bambola) w Hiszpanii.
- Człowiek poczciwy przez całe życie się uczy.
Marcjalis
- Dla mnie kobieta nigdy nie jest dosyć naga.
- Dobry człowiek jest wiecznym nowicjuszem.
- Dobry człowiek jest zawsze naiwny.
- Kto nie ma czytelników, nie jest pisarzem.
- Najlepszym towarem jest żona, gdyż sprzedawana wielokrotnie, nigdy nie opuszcza sprzedawcy.
- Nie o morderstwo ani o gwałt żaden,
Lecz o trzy kozy mam proces z sąsiadem.
Ukradł je, mówię, bo jak kamień w wodę –
Znikły. Więc sędzia pyta o dowody.
A ty nas bitwą pod Kannami raczysz,
Wspominasz wściekłość punickich krętaczy,
Wyciągasz z grobu Sulle i Mariuszów,
Mitrydatesa i sławnych Mucjuszów,
Grzmisz i przybierasz bohaterskie pozy.
Ale, Postumie, pamiętaj – trzy kozy!- Źródło: Epigramy 6.19, przeł. Stanisław Kołodziejczyk.
- Nie życie, lecz zdrowie jest życiem.
- Niech ci ziemia lekką będzie.
- Sit tibi terra levis (łac.)
- Niech noc nie będzie bezsenna, a dzień upłynie bez kłótni.
- Sit nox cum somno, sit sine lite dies (łac.)
- Płacą ci za to, abyś milczał.
- Accipis, ut taceas (łac.)
- Źródło: Epigramy, 1, 95