Marcelina Darowska

Marcelina Darowska (1827–1911) – polska zakonnica katolicka, błogosławiona Kościoła katolickiego, mistyczka, współzałożycielka i druga przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP (niepokalanek).

• Pan mi wytłumaczył długomyślność. Nie jest ona cierpliwością spokojnie i bezczynnie czekającą, ale pracą wytrwałą, usilną, bez żadnego zaniedbania w spełnianiu woli Bożej, w doprowadzeniu dusz naszych tam, gdzie je Bóg mieć chce: ale bez niecierpliwości i ciągłego oglądania się, cośmy zrobili, ile czasu upłynęło, gdzie są owoce. Długomyślność to zaufanie Bogu, Panu przyszłości, przy pracy niezmordowanej, niezmiennej, nieustannej.
  • Źródło: o. Jacek Woroniecki, W szkole wychowania, Fundacja Servire Veritati IEN, Lublin 2008, s. 254

Obraz pastelowy z końca XIX wieku przedstawiający matkę Darowską

O Marcelinie Darowskiej

• Dla Matki Darowskiej Ojczyzna była środowiskiem danym przez Stwórcę, by w konkretnej kulturze i historii własnego Narodu realizować powołanie do świętości.
  Bóg obdarzył Matkę Marcelinę wieloma łaskami mistycznymi, ona jednak bardzo je ukrywała. Widoczne za to dla wszystkich były wielkie owoce jej całkowitego zjednoczenia z Bogiem.
  • Autor: o. Marek Wójtowicz SJ, Bł. Marcelina Darowska – mądra wychowawczyni, deon.pl, 5 stycznia 2011

• Zrozumiała to swym genialnym umysłem i sercem wychowawczym założycielka ss. niepokalanek Matka Marcelina Darowska. Uderzający jest wprost w jej spuściźnie duchowej ten nacisk, jaki kładzie na konieczność opanowania zniechęcenia. Odkryła ona u św. Pawła zapoznaną w naszych czasach cnotę panowania nad zniechęceniem, szczególnie nad tym zniechęceniem, które łatwo nami owłada, gdy nie możemy się szybko doczekać upragnionych rezultatów naszych zabiegów. Cnotę tę zwaną długomyślnością, przekazała ona jako bardzo cenną spuściznę swej rodzinie zakonnej, i wątpić nie można, że piękne rezultaty wychowania niepokolańskiego w wielkiej mierze tłumaczą się tym pogodnym duchem długomyślności, którym jest ona natchniona.
  • Autor: o. Jacek Woroniecki, W szkole wychowania, Fundacja Servire Veritati IEN, Lublin 2008, s. 80