Mandragora lekarska

Mandragora lekarska (łac. Mandragora officinarum) – gatunek rośliny należący do rodziny psiankowatych.

• Kiedy miesiąc na młodziku,
  Idź za górę do gaiku,
  Znajdziesz kamień, spod kamienia
  Białego urwij korzenia.
  (...)
  Kiedy będziesz bliski śmierci,
  Każ ciało posiekać na ćwierci,
  W wodzie zagotować korzonki,
  Pocięte namaścić członki,
  Znowu się duch z ciałem zrośnie,
  W młodocianej staniesz wiośnie,
  I możesz skutkiem tych leków
  Umierać, wstawać wiek wieków.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Tukaj

Mandragora na średniowiecznej rycinie

• Korzeń mandragory, dziś ceniony w medycynie i farmacji, miał dawniej wielkie znaczenie w zabobonach, zwłaszcza u Ludów Północy; wyrzynano z niego figurki ludzkie (alruniki, alrauny) i przechowywano w domach jako szacowny talizman. Uważano je za ochronę od chorób, dawały szczęście w procesach, kobietom zapewniały płodność i łatwe porody. Strojono je w sukienki i na nowiu dawano nową odzież. Korzeniami mandragory prowadzono handel, a cena ich dochodziła do sześćdziesięciu florenów. (...) Wedle zabobonu był korzeń mandragory używany do czarów i czarodziejskich flirtów, a także trucizn; przesąd ten powrócił w okresie polowań na czarownice.
  • Źródło: Effenberg i Talbot, Encyclopaedia Maxima Mundi, tom IX, w: Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, Wyd. SuperNowa, Warszawa 2001.

Zobacz też:

• mandragora