Małgorzata Dziewulska
Małgorzata Dziewulska (ur. 1944) – polska eseistka, pisarka teatralna, reżyserka.
- Dziś rzeczywistość publiczna zastyga w formach, których zasad nie rozumiemy – bo w gruncie rzeczy nikt nam nie wyjaśnia prawdziwej gry interesów przy pozorach nieustannego informowania. Ona się niepohamowanie konwencjonalizuje, a my jesteśmy coraz bardziej marginalizowani. W tej nowej sytuacji teatr musi się jakoś znaleźć.
- Źródło: Paweł Soszyński, Teatr potrzebuje upiorów, Dwutygodnik.com nr 06/2009.
- Niestety, teatr się starzeje i nikomu nie możemy zadać dziś fascynacji starymi zapisami teatru. I jeżeli nawet Marek Walczewski jako Leon w „Matce” ciągle jeszcze na ekranie TVP Kultura osiąga (być może) coś, co przebija się przez barierę czasu i technologii, to cała reszta przebić się już nie może. Powstaje więc pytanie, czy można jeszcze zobaczyć ów zdumiewający rachunek wystawiony własnemu pokoleniu albo swoim współczesnym, jeżeli nie ma już obrazu, który by działał. To jest pytanie posępne, bo pewnie nie można.
- Źródło: Paradoks Jarockiego, Dwutygodnik.com nr 93/2012.
- Utykamy nieraz wśród kontredansów estetycznych i politycznych, wstecznych albo awangardowych. A krytyka ideologiczna jest dziś uwikłana w dość niejasne alianse. Teatr, o którym mówimy, wymyka się temu. On wymaga uchwycenia różnych warstw, transmisji, pokazania, jak to działa. Co jest między sceną i widownią w tym wcale nie na niby interaktywnym teatrze?
- Opis: o krytyce teatralnej
- Źródło: Paweł Soszyński, Piękna porażka: Odbijanie się od dna, Dwutygodnik.com nr 107/2013.
- W zeszłym roku obejrzałam szereg przedstawień, w których zbudowano imponujące maszyny teatralne – działają, wciągają widza, zręcznie splatają popkulturę z kulturą wysoką. Następuje tu emancypacja samego medium.
- Źródło: Paweł Soszyński, Piękna porażka: Odbijanie się od dna, Dwutygodnik.com nr 107/2013.