Męczeństwo Joanny d'Arc

Męczeństwo Joanny d'Arc (fr. La Passion de Jeanne d’Arc) – francuski film niemy z 1928 w reżyserii Carla Theodora Dreyera, przedstawiający proces i skazanie francuskiej bohaterki narodowej Joanny d'Arc.

  • Boję się, że niedługo umrę, a jeśli tak się stanie, proszę, aby pochowano mnie w poświęconej ziemi.
    • Postać: Joanna d'Arc
Męczeństwo Joanny d'Arc
  • Jestem dobrą chrześcijanką.
    • Postać: Joanna d'Arc
    • Opis: przed mszą
  • Kocham i wielbię Boga całym moim sercem. Mówicie, że zostałam zesłana przez diabła... ale to nieprawda. To diabeł was zesłał, abym cierpiała... i was... i was... i was...
    • Postać: Joanna d'Arc
  • Mój król jest najszlachetniejszym chrześcijaninem ze wszystkich.
    • Postać: Joanna d'Arc
    • Opis: kiedy usłyszała obelgę pod adresem swego władcy, jakoby miał on być heretykiem
  • Nie wiem, czy Bóg kocha czy nienawidzi Anglików, ale wiem, że wszyscy Anglicy zostaną wypędzeni z Francji... oprócz tych, którzy tu zginą!
    • Postać: Joanna d'Arc
  • Ponieważ nie chce się przyznać do winy, trzeba być sprytnym...
    • Postacie: sędziowie
  • Przysięgam mówić prawdę, całą prawdę i tylko prawdę.
    • Postać: Joanna d'Arc
    • Opis: rozpoczynając swój proces
  • Ksiądz: Spójrz na swych sędziów. Czy nie sądzisz, że uczeni ojcowie są mądrzejsi od ciebie?
    Joanna d'Arc: Ale Bóg jest jeszcze mądrzejszy!
  • Te bezwstydne ubrania, obrzydliwe dla Boga... Nie jesteś córką Boga. Jesteś stworzeniem szatana!
  • Zbawienie mej duszy.
    • Postać: Joanna d'Arc
    • Opis: zapytana, jakiej nagrody oczekuje za wypełnienie swej misji

O Męczeństwie Joanny d'Arc

edytuj
  • Najbardziej rozpoznawalna Francuzka w dziejach na ekrany trafiała wielokrotnie, a jej najwybitniejszy portret wyszedł spod ręki Duńczyka, Carla Theodora Dreyera, który do tytułowej roli zatrudnił teatralną aktorkę Marię Falconetti. Postawili oni na minimalizację aktorskich środków ekspresji - warunki technologiczne kina niemego wykluczają grę głosem, zaś dominujące w filmie zbliżenia ograniczają także cielesność wykonawczyni. Pozostają tylko jej blada, umęczona twarz i wielkie, często skierowane ku górze oczy - pełne cierpienia i lejących się strumieniami łez. Niezwykle magnetyzująca i przejmująca u Dreyera Joanna to bowiem nie dowódczyni wojsk, lecz męczenniczka, postać chrystusowa, pomimo lęku przyjmująca swoją śmierć z ufnością i pokorą.
    • Autor: Miłosz Stelmach
    • Źródło: Bohater o tysiącu twarzy,"Ekrany", nr 3-4 (37-38) 2017 s. 64.