Władysław Syrokomla

polski i białoruski poeta, dramaturg, tłumacz, krytyk literacki i krajoznawca
(Przekierowano z Ludwik Kondratowicz)

Władysław Syrokomla (właśc. Ludwik Kondratowicz; 1823–1862) – polski poeta. Pisał w języku polskim, białoruskim i rosyjskim.

  • Bo słowo w książce – to tylko słowo,
    a słowo w ustach – to czyn, mospanie!
Władysław Syrokomla
  • Honorowy krzyż na fraku,
    Wąsy zawiesiste,
    Jedna ręka na temblaku
    Masz Napoleonistę.
  • Hulaj dusza bez kontusza,
    Szukaj pana bez żupana!
    • Źródło: Hulaj dusza
  • Już śpiewają wszędzie ptaki,
    Już zakwitły wokół kwiaty…
    „Wiosna idzie” – mówią ludzie…
    Ale skąd i kiedy przyjdzie?

    No i po co nam ta wiosna?
    Odwykliśmy już od wiosny…
    Jodły w lesie, mech na drzewie
    Zielenieją już z radości…
    • Ужо птушкі пяюць ўсюды,
      Ужо кветкі зацьвілі…
      „Вясна прыйдзе”, – кажуць людзі…
      Ды скуль прыйдзе і калі?

      І нашто ж вясна нам Божа?
      Мы адвыклі ад вясны…
      Елкі ў лесе, мох на стрэсе
      Зелянеюць заўсягды…
      (białorus.)
    • Źródło: wiersz Już śpiewają wszędzie ptaki…, 1861
  • Kochanek z lubą rozmawia o niczem.
  • Kto jedzie tak późno wśród nocnej zamieci?
    To ojciec z dziecięciem jak gdyby wiatr leci.
    Chłopczynę na ręku piastując najczulej,
    Ogrzewa oddechem, do piersi go tuli.
    • Źródło: Król olszyn
  • Lalko! Jaka ty śmieszna… nie rozumiesz zgoła:
    Pytasz, czy to Bóg przyjdzie we własnej postaci,
    Albo przyszle z pieniędzmi swojego anioła,
    Co za pobożność zapłaci?
    • Źródło: Gawędy i rymy
  • Miłość bez zmysłów to włócznia bez żelaza, to puchar bez wina.
  • Siedzi sobie nad Nilem
    Ptaszek zwany krokodylem.
    I płacze.
  • Stare przysłowie dobrze powiada: ślub jest żałobą; jednakże każda co prędzej rada płakać nad sobą.
  • Twierdza ta święta, twierdza potężna,
    Której piekielna siła nie złamie,
    Bo tam króluje Litewska Księżna –
    Bogarodzica na Ostrej Bramie!
    Tam co dzień ucho łaskawe daje
    Na swych poddanych korne pacierze
    I Palemona szerokie kraje
    Od głodu, moru i wojny strzeże.