Lucjusz Juniusz Brutus
rzymski polityk
Lucjusz Juniusz Brutus (łac. Lucius Iunius Brutus; zm. 509 p.n.e.) – rzymski polityk, pierwszy w historii Rzymu konsul w 509; jako przywódca powstania przeciwko królowi Tarkwiniuszowi Pysznemu doprowadził do obalenia monarchii i zastąpienia jej republiką w Rzymie.
- Na tę krew czystą przed zbrodnią królewską przysięgam i was bogowie biorę na świadków, że ja Tarkwiniusza Pysznego wraz z jego występną małżonką i całym potomstwem będę ścigał żelazem, ogniem i czym tylko będę mógł i nie pozwolę ani jemu, ani komukolwiek więcej królować w Rzymie.
- Opis: wyciągając sztylet z ciała Lukrecji, która popełniła samobójstwo po gwałcie dokonanym przez Sekstusa Tarkwiniusza.
- Źródło: Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, ks. 1–6, tłum. A. Kościółek
Lucjusz Juniusz Brutus