Kwintylian (właśc. Marcus Fabius Quintilianus, ok. 35–95) – sławny rzymski retor i pedagog w dziedzinie teorii wymowy. Pierwszy płatny z kasy państwowej nauczyciel retoryki.

  • Co teraz jest stare, kiedyś było nowe.
    • Quae vetera nunc sunt, fuerunt olim nova. (łac.)
    • Źródło: Inst., VIII, 3, 34
Pomnik Kwintyliana w Calahorra (Hiszpania)
  • Gdzie przyjaciele, tam bogactwo.
    • Ubi amici, ibi opes. (łac.)
  • Jedynie strach może być hamulcem dla tych, których rozumem nie można kierować w stronę dobra.
  • Kłamca musi mieć dobrą pamięć.
  • Nauczać, zabawiać, wzruszać.
    • Docere, delectare, movere. (łac.)
    • Gdyż mówca powinien nie tylko pouczać, ale także pobudzać i zachwycać słuchaczy. [pełna treść cytatu]
    • Quia non docere modo sed movere etiam ac delectare audientis debet orator (łac.)
    • Źródło: Kształcenie mówcy, księga XII, rozdz. 2, werset 11
  • Potępiają to, czego nie rozumieją.
    • Damnant quod non intellegunt. (łac.)
    • Źródło: Inst. X, 1, 26
  • Pamięć to skarbiec krasomówstwa.
  • Sumienie to tysiąc świadków.
    • Conscientia mille testes. (łac.)