Konotacja

Konotacja – dodatkowa treść kojarzona przez użytkowników jakiegoś języka z danym wyrazem lub wyrażeniem.

• Wyraz kot denotuje zwierzę domowe o łacińskiej nazwie felis domestica; wyraz ten w języku polskim ma bardzo bogatą konotację, na którą się składają wszystkie związane z kotem skojarzenia, a więc to, że kot mruczy, przeciąga się, miauczy, ma zielone oczy, błyszczące w nocy, miękkie futerko, nie żyje w zgodzie z psami, łapie myszy, dużo śpi, lubi grzać się na przypiecku, przemieszcza się bezszelestnie, spada zawsze na cztery łapy, bywa leniwy i fałszywy itd.
  • Autor: Walery Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 54.

• Wyraz orzeł denotuje drapieżnego ptaka o łacińskiej nazwie acquila, ale konotuje nie byle jakiego ptaka, lecz króla ptaków, który lata wysoko, wije gniazdo na szczytach niedostępnych skał, odznacza się odwagą i walecznością, które to przymioty sprawiły, że od wieków bywa godłem różnych państw, a jako biały orzeł jest godłem państwa polskiego.
  • Autor: Walery Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 54.

Zobacz też:

• denotacja