Kobiety na skraju załamania nerwowego

Kobiety na skraju załamania nerwowego (hiszp. Mujeres al borde de un ataque de nervios) – dramat produkcji hiszpańskiej z 1987 roku w reżyserii Pedro Almodóvara i z jego scenariuszem.

Wypowiedzi postaci

Pepa

Czułam się jak Noe. W klatce, którą miałam na tarasie, chciałam mieć po parze z każdego gatunku zwierząt. I tak nie udało mi się ocalić pary, która była dla mnie najważniejsza. Nas dwoje.
- Opis: o swoim związku z Ivanem.

Kto wpadł na to, by w prezencie dać kaczkę, chyba tylko ty…

Inne postacie

Mamo, czuję od ciebie złe wibracje.
- Postać: Carlos
- Opis: siedząc obok mamy.

Proszę mnie zawieźć do kliniki im. Lopeza Bora. Tam mieszkam.
- Postać: Lucia
- Opis: po aresztowaniu.

Tym motorem nie ma prawa jeździć żadna inna cipcia oprócz mnie.
- Postać: Ana

Dialogi

Pepa: A co się stało w tamten weekend?

Candela: Nic specjalnego, cały czas się rżnęliśmy. I to było takie, że wciąż mam gęsią skórkę. To było jak objawienie. Jakbym się kochała po raz pierwszy.

Carlos: Co tam wrzuciłaś?

Pepa: Morphidal

Carlos: Ile?

Pepa: 25 albo 30

Carlos: Boże jedyny!

Candela: Odpocznie przynajmniej.

Carlos: Pewnie.

Opis: Carlos próbuje poznać przyczynę nagłego zaśnięcia Marisy.

Policjant: Kim jesteś?

Serwisant: Serwis naprawczy, a ty?

Policjant: Policja.

Serwisant: Pokaż dowód.

Policjant: Ty też.

Opis: w domu Pepy.

Pepa: Musimy pogadać. Z Pauliną Morales nie wyszło. Pobiłyśmy się.

Carlos: Nie będzie bronić Candeli?

Pepa: Ona? Prędzej na nią doniesie. Skąd ją znasz?

Carlos: Była adwokatem mojej mamy.

Pepa: To się nie dziwię, że twoja mama ma problemy z głową.

Opis: po wizycie u Pauliny Morales.

Pepa: O wiele łatwiej nauczyć się mechaniki niż męskiej psychologii. Motor możesz poznać dokładnie, faceta nigdy. Ana, przenigdy.

Kierowca taxi: Kobieto…

Ana: Jak się wokół niego owinęła! Łapie go za jaja!

Pepa: Nie wierzę. Owinęła się, żeby nie spaść. Cwaniara, ledwo wyszła z wariatkowa, a wygląda, jakby całe życie jeździła na motocyklu.

Opis: w taksówce podczas pogoni za Lucíą.

Lucía: Podobam Ci się?

Ojciec Lucíi: Wyglądasz wspaniale!

Lucía: Świetnie kłamiesz tato. Dlatego Cię kocham.

Pepa: Proszę wybaczyć, że przeszkadzam…

Lucía: Ani myślę wybaczyć.

Pepa: Muszę z nim pilnie porozmawiać.

Lucía: Jak śmie Pani tutaj dzwonić!?

Pepa: Proszę na mnie nie krzyczeć, przed chwilą zemdlałam…

Lucía: Jak dla mnie, mogłaby Pani tam zejść.

Pepa: Proszę się nie martwić, między mną a Ivanem nic nie ma.

Lucía: Spieprzaj!

Pepa: Ty też spieprzaj, ale powiedz mu, żeby do mnie zadzwonił.

Pepa: W twoim wieku seks wiele znaczy.

Candela: Zależy z kim…

Pepa: Np. terrorysta, który żyje w ciągłym niebezpieczeństwie daje ci znacznie więcej, niż normalny facet.