Klara z Asyżu

Klara z Asyżu (1194–1253) – mistyczka średniowieczna, współzałożycielka zakonu klarysek, święta katolicka.

Św. Klara,
fresk w monasterze św. Damiana w Asyżu

Cytaty ze św. Klary

• A jeśli będzie ci kto mówił co innego lub dawał inne rady szkodliwe dla twej doskonałości, niezgodne z twoim boskim powołaniem, to mimo należnej czci, nie słuchaj jego rady, lecz, uboga dziewico, obejmij ramionami ubogiego Chrystusa.
  • Źródło: Drugi list św. Klary do św. Agnieszki Praskiej, 17–18.

• A ponieważ nasze ciało nie jest ze spiżu, ani siły nasze nie są jak skała, przeciwnie, jesteśmy kruche i skłonne do wszelkiej słabości cielesnej, dlatego proszę cię, najdroższa, powstrzymaj się mądrze i roztropnie od nieroztropnej i niemożliwej surowości w postach, którą, jak wiem, zaczęłaś stosować, i proszę cię, abyś żyjąc chwaliła Boga, oddawała Panu cześć rozumną i aby ofiara twoja była zawsze zaprawiona solą roztropności.
  • Źródło: Trzeci list św. Klary do św. Agnieszki Praskiej, 38–41.

• Dowiedziałam się, o najdroższa siostro, że z pomocą łaski Bożej wyrwałaś się szczęśliwie z błota świata; cieszę się z tego i gratuluję ci, cieszę się również, że wraz z twoimi córkami idziesz dzielnie ścieżką cnoty.
  • Źródło: List św. Klary do Ermentrudy z Bruges, 2–3.

• Furtianka powinna być osobą dojrzałą, roztropną i w odpowiednim wieku; w dzień niech przebywa blisko furty w celi otwartej bez drzwi.
  • Źródło: Reguła św. Klary, XI.

• I jak Pan dał nam świętego naszego Ojca Franciszka jako założyciela, ogrodnika i naszego wspomożyciela w służbie Chrystusowi i w tym, co przyrzekłyśmy Panu i błogosławionemu naszemu Ojcu, który, dokąd żył, słowem i czynem zawsze uprawiał i doglądał nas, swoją roślinkę; tak wszystkie moje siostry obecne i przyszłe powierzam i pozostawiam następcy świętego naszego Ojca Franciszka i całemu zakonowi, aby nam pomagali służyć coraz lepiej Bogu, a zwłaszcza lepiej zachowywać najświętsze ubóstwo.
  • Źródło: Testament św. Klary, 48–51.

• Ja, Klara, służebnica Chrystusa, roślinka świętego Ojca naszego Franciszka, siostra i matka wasza oraz innych sióstr ubogich, chociaż niegodna, proszę Pana naszego Jezusa Chrystusa przez Jego miłosierdzie i przez wstawiennictwo Jego Najświętszej Rodzicielki Maryi, św. Michała Archanioła, wszystkich Świętych, aby sam Ojciec niebieski dał wam i potwierdził to najświętsze błogosławieństwo w niebie i na ziemi; na ziemi, pomnażając was w łasce i swoich cnotach wśród swych sług i służebnic w swoim Kościele wojującym, w niebie, wywyższając was i uwielbiając wśród swych świętych w swoim Kościele tryumfującym.
  • Źródło: Błogosławieństwa św. Klary, 6–10.

• O błogosławione ubóstwo! Ono miłujących je serdecznie obdarza wiecznymi bogactwami.
  • Pierwszy list św. Klary do św. Agnieszki Praskiej, 15.

• Szczęśliwy naprawdę ten, komu dane jest dostać się na świętą ucztę, aby przylgnąć całym sercem do Tego, którego piękność podziwiają nieustannie wszystkie błogosławione zastępy niebieskie.
  • Źródło: Czwarty list św. Klary do św. Agnieszki Praskiej, 9–10.

O św. Klarze

• Jej ciche życie, które obok szczerej prostoty osiągnęło wysokie mistyczne i społeczne doświadczenie, napełnia swą wonią pierwszą połowę XIII wieku.
  • Autor: Agostino Gemelli, Franciszkanizm, Warszawa 1988.

• Jej świadectwo pokazuje nam, jak wielkim dłużnikiem jest Kościół, względem niewiast odważnych i ufających Bogu, jak ona, potrafiących stanowczo wpływać na ruch odnowy w Kościele.
  • Autor: Benedykt XVI, Katecheza o św. Klarze z 15 września 2010.

• Źródła donoszą, iż Klara znała łacinę i władała nią w mowie i piśmie, przepadała za muzyką oraz z przyjemnością słuchała dobrze wygłaszanych kazań.
  • Autor: Omer Englebert, Życie św. Franciszka z Asyżu, Niepokalanów 1980.