Katarzyna Turaj-Kalińska
Katarzyna Turaj-Kalińska (ur. 1956) – polska pisarka i publicystka.
- Był schludny. Wiecznie po sobie sprzątał.
I opróżnione na zawsze miejsce
Sam spłukał wodą Styksu i Lety
Starannie gasząc światło za sobą.- Źródło: Bałagan z tomu Klasztor żeński, „Dekada Literacka” 1991, nr 30
- Co chciała zrobić skrzypcom, że je tak uniosła?
Nauczyciel jej mówił mrużąc jedno oko:
Za wysoko je trzymasz. Znowu za wysoko.
A niech cię… aniołowie znajomi ostrzegą,
Że skrzypce to nie kusza do strzelania w niebo.
Uważaj, bo melodia w gwiazdy wyrzucona
Chybia celu i sama na zawsze stracona.- Źródło: Lekcja muzyki z tomu Prometea, „Dekada Literacka” 1991, nr 30
- Droga w górę oznacza mozolny wysiłek. W dół się po prostu spada. Kiedy jednak wprowadzamy stan nieważkości, kierunki przestają mieć znaczenie. Zgodziliśmy się na coś znacznie gorszego. Stan nieważności.
- Źródło: esej Stan nieważkości
- Jestem przytulnym grobem.
Kryptą o miękkim kroju
dla ciał zwiniętych w płomyk
i uśmiechniętych przez śmierć.- Źródło: *** (Jestem wędrownym grobem…) z tomu Prometea, „Dekada Literacka” 1996, nr 11/12 (123/124)
- Ludzkość homogenizowana, w hurcie tanio i na kredyt.
- Źródło: esej Fukuyama, wulkan dobrej nowiny , „Dekada Literacka” 1997, nr 10/11 (134/135)
- Miłość to wymiana słabości (…) Wzajemne zmiłowanie się nad sobą.
- Źródło: Słabość
- Umieranie jest czynnością najbardziej wstydliwą na świecie. Być może dlatego, że to właściwie nie czynność, lecz bierność.
- Źródło: esej Solidarność śmiertelnych, „Dekada Literacka” 1996, nr 5 (117)