Karol Maria Burbon
Karol Maria Burbon (1848–1909) – karlistowski pretendent do tronu Hiszpanii (1868–1909).
- Jeżeli Bóg i okoliczności doprowadzą mnie do hiszpańskiego tronu, usiłował będę pogodzić lojalnie instytucje pożyteczne naszej epoki z tymi, które przeszłość przekazała nam jako nieodzowne, polecając Kortezom wolno wybranym trudne i wielkie zadanie wyrobienia dla mojej ukochanej ojczyzny konstytucji, która będzie, mam nadzieję, zarazem hiszpańską i ostateczną.
- Moim (…) nieustannym pragnieniem jest po prostu dać Hiszpanii to, czego teraz nie ma; dać tej ukochanej Hiszpanii wolność, którą zna tylko z imienia, wolność – córę Ewangelii, a nie liberalizm – potomka Reformacji; wolność, która jest panowaniem praw sprawiedliwych, to jest odpowiednich prawu bożemu i prawu natury.
- Źródło: Jacek Bartyzel, Karlizm, legitymizm.org
- My królewskie dzieci, my wiemy, że naród nie jest dla króla, tylko król dla narodu, że król powinien być najszlachetniejszym mężem w swoim narodzie, tak, jak jest w nim pierwszym szlachcicem, że powinien szczycić się tytułem: „Ojca ubogich i podpory słabych”.
- Naród hiszpański lubi decentralizację (…).
- Nie mogę (…) przedstawiać się Hiszpanii jako pretendent do korony, lecz muszę wierzyć i wierzę, że korona hiszpańska już spoczywa na mej głowie włożona mocą świętego prawa. Urodziłem się z tym prawem, które jest dla mnie zarazem świętym zobowiązaniem, pragnę jednak, by prawo to zostało mi potwierdzone miłością mego narodu.
- Źródło: Jacek Bartyzel, Karlizm, legitymizm.org
- Prawowitością jestem ja.
- Źródło: Jacek Bartyzel, Nic bez Boga, nic wbrew Tradycji. Kosmiwizja polityczna tradycjonalizmu karlistowskiego w Hiszpanii, Von Borowiecky, 2019, s. 23.