Karol I Habsburg

Karol I Habsburg (1887–1922) – ostatni władca Austro-Węgier (1916–1918), błogosławiony Kościoła katolickiego.

Miałaś rację.
- Opis: do żony podczas przekraczania granicy Austrii 24 marca 1919 (w 1911 powiedziała mu ona, że ludzkie życie jest kruche, a władza przelotna).
- Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, wyd. Muza, Warszawa 2014, s. 250.

Teraz, kochana, musimy pomóc sobie nawzajem dojść do nieba.
- Opis: do swojej małżonki.
- Źródło: Szymon Hołownia, Monopol na zbawienie, wyd. Znak, Kraków 2010, ISBN 9788324013364, s. 373.

O Karolu I Habsburgu

Poznałem za szybą wagonu wysoką sylwetkę cesarza Karola, ostatniego monarchy habsburskiego, oraz jego ubraną na czarno małżonkę, cesarzową Zytę. Wzdrygnąłem się: ostatni cesarz Austrii, spadkobierca dynastii, która przez siedemdziesiąt lat rządziła krajem, opuszczał swoje cesarstwo! Cesarz! To słowo, w którym łączyła się cała potęga, całe bogactwo, było symbolem długowieczności Austrii, i od dzieciństwa uczyliśmy się wymawiać te sylaby z największą czcią. A teraz widziałem jej dziedzica, ostatniego cesarza Austrii, opuszczającego kraj jak banita. Wszyscy, którzy nas otaczali, czuli w tym tragicznym spektaklu Historię, Historię Powszechną.
- Autor: Stefan Zweig
- Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, op. cit., s. 259.

Z Drezna pojedziem do Tyrola
powiesić, powiesić psa Karola.
- Autor: Feliks Gwiżdż, Pieśń czwartego szwadronu (znany później pod nazwą Przybyli ułani pod okienko, wersja z 1914)
- Źródło: Wacław Panek, Gaude, Mater Polonia, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1990, s. 110.