Karol Hubert Rostworowski
poeta, dramaturg i muzyk polski
Karol Hubert Rostworowski (1877–1938) – polski poeta i dramaturg.
- Nie masz człowieka bez słabości,
- Gliniany garniec łatwo pęka.
- Krzyż po wyznawców się nie zniża,
- Trzeba nań wstąpić. Jest wysoki.
- Wielki jest człowiek, bo jest sam...
- Żywot usycha od korzenia...
- Człowiek. Tylko człowiek.
- Im zwierciadło życia gładsze
- tym się łatwiej rysą zatrze!
- Źródło: Judasz z Kariothu, 1913
- Bo nie ma ugody, w kraju gdzie żyją dwa żywe narody,
- Życia im nie ujmiesz, ziemi im nie dodasz,
- Jeden musi ustąpić – gość albo gospodarz!
- Źródło: Antychryst, akt III, 1925
- Bo jeżeli społeczności,
- zamiast bodźca do zazdrości,
- damy równe majętności,
- to po kilku próbnych latach
- znowu zejdziemy się w szmatach,
- by mówić o wspólnych stratach.
- Czemu? Jasne. Każda praca
- tylko wtedy się opłaca,
- gdy nie równa, lecz wzbogaca,
- i pozwala komunały,
- co z wyzyskiem walczyć miały,
- zamieniać na kapitały.
- Źródło: "Miłosierdzie" 1920, obraz trzeci
- Najjaśniejszy Panie,
- Cały lud, zgięty pod jarzmem wolności,
- Której udźwignąć nie był w stanie,
- Sercami drogę ci mości...
- Źródło: "Czerwony marsz" 1930
- Lud zaczyna od swobody, a kiedy swoboda się ustali, wtedy sięga po dochody.
- Źródło: Księga cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku, wyb. Paweł Hertz, Władysław Kopaliński, Warszawa 1975, PIW, s. 423.
- Oto promień złoty,
oto wśród nocnej ciszy rozwarte ramiona –
oto próg mój przestąpił
kres długiej tęsknoty…- Zobacz też: Boże Narodzenie