Karol Hubert Rostworowski

poeta, dramaturg i muzyk polski

Karol Hubert Rostworowski (1877–1938) – polski poeta i dramaturg.

  • Nie masz człowieka bez słabości,
    Gliniany garniec łatwo pęka.
    Krzyż po wyznawców się nie zniża,
    Trzeba nań wstąpić. Jest wysoki.
    Wielki jest człowiek, bo jest sam…
    Żywot usycha od korzenia…
    Człowiek. Tylko człowiek.
    Im zwierciadło życia gładsze
    tym się łatwiej rysą zatrze!
    • Źródło: Judasz z Kariothu, 1913
Karol Hubert Rostworowski
  • Bo nie ma ugody, w kraju gdzie żyją dwa żywe narody,
    Życia im nie ujmiesz, ziemi im nie dodasz,
    Jeden musi ustąpić – gość albo gospodarz!
    • Źródło: Antychryst, akt III, 1925
  • Bo jeżeli społeczności,
    zamiast bodźca do zazdrości,
    damy równe majętności,
    to po kilku próbnych latach
    znowu zejdziemy się w szmatach,
    by mówić o wspólnych stratach.
    Czemu? Jasne. Każda praca
    tylko wtedy się opłaca,
    gdy nie równa, lecz wzbogaca,
    i pozwala komunały,
    co z wyzyskiem walczyć miały,
    zamieniać na kapitały.
    • Źródło: Miłosierdzie 1920, obraz trzeci
  • Najjaśniejszy Panie,
    Cały lud, zgięty pod jarzmem wolności,
    Której udźwignąć nie był w stanie,
    Sercami drogę ci mości…
    • Źródło: Czerwony marsz (1930)
  • Lud zaczyna od swobody, a kiedy swoboda się ustali, wtedy sięga po dochody.
    • Źródło: Księga cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku, wyb. Paweł Hertz, Władysław Kopaliński, Warszawa 1975, PIW, s. 423.
  • Oto promień złoty,
    oto wśród nocnej ciszy rozwarte ramiona –
    oto próg mój przestąpił
    kres długiej tęsknoty…
  • Przestać uważać bydło za niebydło.
    • Postać: Kaligula
    • Źródło: Kajus Cezar Kaligula (1917)