Kajko i Kokosz

Kajko i Kokosz – autorski komiks Janusza Christy.

W Krainie Borostworów

• Ślimak: Dobry wieczór, nazywam się Fajfi. Dajcie mi ognia.
  Kokosz: Ty palisz? Taki mały!

Wszystkie komiksy

• Mirmił: Posadź orchidee na moim grobie.

• Lubawa: Nie desperuj Mirmiłku! lub Nie dramatyzuj Mirmiłku!

• Dowolny zbójcerz: Na plasterki!
  • Opis: w Szkole furganio: Na flostry! lub Na szajbki!

Festiwal czarownic

• Hegemon klął bardzo długo. Wreszcie wyczerpał repertuar.
  Hegemon: Przynieście mi słownik brzydkich wyrazów.

Skarby Mirmiła

• Zbójcerze: Luli, luli, istotko miła, niech ci się przyśni mogiła Mirmiła!
  • Opis: Zbójcerze chórem śpiewają kołysankę Hegemonowi.

Wielki turniej

• Hegemon: Jeśli źle się spiszesz, utnę ci…
  Kapral: … premię!
  Hegemon: Utnę ci premię i głowę, a nawet zdegraduję!!
  Kapral: Och, tego bym nie przeżył.

Szkoła latania

(wydane także w języku śląskim, pt. Szkoła furganio)

• Mirmił: Nic mi już nie pomoże. Posadź orchidee na moim grobie.
  • Mirmił: Mie psińco już poradzi. Zasadź mie orchidejów na dorniku. (śl.)

• Kapral: Więc do ataku i na plasterki ich!!…
  • Kapral: Tůż do atakiyrowanio i na szajbki łůnych!!… (śl.)

• Pole, las, woda, wieś…
  Nadszedł czas – miotło nieś!
  • Woda, dziedzina, pole, las…
    Mietło furgej, prziszoł czas! (śl.)
  • Opis: zaklęcie do latania na miotle.

• Lubawa: Czy panowie są z Najwyższej Komnaty Kontroli?
  • Lubawa: Eli sům żeście panoczki ze Blank Wiyszniyj Izby Kontrole? (śl.)

Dzień Śmiechały

• Kokosz: Kto w epoce lotów na miotłach wierzy w czarodziejskie obrusy?

• Mirmił: Jeśli to ktoś z moich poddanych, podam się do dymisji. Pójdę na tułaczkę i umrę z wyczerpania.

• Kokosz: Pełny brzuch znakomicie podnosi uroki krajobrazu.

• Hegemon: I ppamiętaj russsałko, żżże nie wwwolno ppolować na dziki.

• Kapral: Hegemonie, melduję, że zgodnie z planem mieliśmy budować machinę przez tydzień, zobowiązaliśmy się czas ten skrócić o sto procent, a zobowiązanie przekroczyliśmy o dwieście procent.

Woje Mirmiła

(w starym wydaniu podzielone na dwa zeszyty: Woje Mirmiła i Rozprawa z Dajmiechem)

• Kajko: Spójrz na swoją ciotkę. Zmieniła się nie do poznania.
  Kokosz: Stale gada o kosmetykach. To pewno jakieś nowe czary.
  • Opis: o czarownicy Jadze.

• Kokosz: Bardzo sprawnie pływa.
  Kajko: Ze stroju wnoszę, że to jakiś zawodnik.

• Mirmił: Wiem, że król nie lubi żyjącego u naszych granic plemienia Omsów, lecz oni siedzą cicho.
  Kanclerz: Rozumiem. Nauczyliście ich moresu. Ile razy spuściliście im lanie?
  Mirmił: Eee… raz, dwa, trzy… właściwie, to ani razu. Oni tak sami z siebie…
  Kanclerz: Co? Więc plan kwartalny leży! Tego już nadto! Co tydzień miała być potyczka, a co miesiąc bitwa!

• Wojski Niesław: Sporządź protokół straty dwudziestu łuków i wpisz do pozycji „czary”.

• Jaga: A teraz mówcie prawdę! Kto zjadł połowę miodu?
  Kokosz: Ja wiem, lecz to moja słodka tajemnica.

Szranki i konkury

• Schabomił: Wójcie, kumie…
  Wójt: Baran ci kumem, nie ja!!

• Wit: Sto piorunów wali w dach, lecz Wit nie wie, co to strach.

• Wit: Nikt tu nie wita sławnego Wita, a ryba nieświeża uderza w rycerza. (…)
  Kajko: On ma rację. W osadzie nie ma żywego ducha.
  Kokosz: A więc czary??!! Przecież nawet świeże szczupaki same latać nie potrafią!!

• Wit: Na Wita odwagę nikt nie śmie narzekać, lecz jego nogi chcą same uciekać.

• Kobieta 1: Przywieźcie bogate łupy!
  Kobieta 2: Mnie złote zausznice!
  Kobieta 3: Mnie czajnik z gwizdkiem!
  • Opis: pożegnanie piratów wyruszających na wyprawę; kiedy ukazało się pierwsze wydanie komiksu był w Polsce kryzys gospodarczy i czajnik z gwizdkiem trzeba było „upolować”.