Po Żarcie – krakowski kabaret działający w latach 1995–1999.

  • – Fuck you!
    – Tere fere.
    – Fuck you too!
    – Ty też tere fere.
    • Źródło: skecz Tłumaczenie.
  • Głos mi się trzęsie, kiedy śpiewam,
    A wszyscy myślą, że tak trzeba...!
  • Moja dusza
    Się nie rusza,
    Bo zamarzła.

Program Siedem grzechów głównych

edytuj
  • – Co?! To mam być ja?! Taka wieś?! Nie no ale przecież on nawet nie jest podobny do mnie, no!
    – Jak to nie jest podobny? Jest identyczny! To ty jesteś niepodobny!
    – A mówi coś chociaż?
    – Pewnie, że mówi. No, powiedz coś...
    – Beee...
    • Opis: o klonowaniu
  • Grzesz aż do dnia, w którym już nie zbudzisz się!
    Wal, duś i kop, póki siły starczy ci!
    Wbij w trumnę gwóźdź, nie otworzy nic jej już...

    I pamiętaj na zawsze: najważniejsze jest to,
    Żebyś nigdy nie przejmował się tym, co się stało,
    Bo przecież możesz znów, możesz się znów,
    Znów, znów, znów, znów, znów wyspowia-
    Wyspowia-, wyspowiadać!
    • Źródło: piosenka „Grzesz”.
  • I ludzie wtedy jeszcze do drzew okrutnie podobni byli.
  • I w raju było ekstra. Adam był cool, Ewa była cool, drzewo było cool, a na ziemi wcale nie było ekstra. Tylko uniwerek w Lublinie był cool.
    • Opis: gra słów: cool jest homofonem skrótowca KUL.
  • – O, Boże!
    (Z offu):
    – Co?
  • – Przecież sam mówiłeś, że już coś klonowałeś kiedyś...
    – No tak, ale to była książka.
    – Jaka książka?
    Trzech muszkieterów.
    – I co ci wyszło?
    – Kelly Family.
  • W dodatku z obżarstwa zjedli węża. W dodatku wąż był pycha.

Zobacz też: