Juwenalis
rzymski poeta
Juwenalis (łac. Decimus Iunius Iuvenalis; 60–127) – rzymski poeta satyryczny.
Satyry
edytuj(łac. Satirae)
- Cenzura wybacza krukom, a nęka gołębie.
- Dat veniam corvis, vexat censura columbas (łac.)
- Źródło: II, 63
- Polski odpowiednik: Co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie.
- Śpiewać będzie goły podróżny na widok rozbójnika.
- Cantabit vacuus coram latrone quam modernt. (łac.)
- Znaczenie: ktoś, kto nic nie ma, nie boi się rozbójnika; goły rozboju się nie boi.
- Tak chcę, tak rozkazuję; niech wola moja posłuży za rację.
- Hoc volo, sic iubeo; sit pro ratione voluntas. (łac.)
- Opis: szydercze słowa wypowiedziane przez żonę do męża, wzdragającego się przed ukrzyżowaniem niewinnego niewolnika.
- Trudno nie pisać satyry [w tych warunkach].
- Difficile est satiram non scribere (łac.)
- Źródło: 1, 30
- Twój nos się nie spodobał.
- Displicuit nasus tuus. (łac.)
- Znaczenie: stałeś się ofiarą kaprysu.
- Źródło: 6, 495
Inne
edytuj- Chleba i igrzysk.
- Panem et circenses (łac.)
- Opis: streszczenie żądań ludu rzymskiego czasów cesarskich.
- Gdy teściowa wyzdrowiała, nie ma dla ciebie nadziei na spokój.
- Desperanda tibi salva Concordia socru (łac.)
- Kto pilnować będzie samych strażników?
- Quis custodiet ipsos custodes? (6, 347–8)
- Znaczenie: któż kontrolować będzie kontrolerów?
- Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, Wolters Kluwer Polska, s. 50.
- Niektórym eunuch dostarcza radości, cieszy je lekki całus, brak ostrej brody, do uniknięcia są także „przedwczesne porody”.
- Rośnie miłość do grosza, o ile rośnie i sam pieniądz.
- Crescit amor nummi, quantum ipsa pecunia crescit. (łac.)
- Źródło: Czesław Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 57.
- Uczone damy są jeszcze nieznośniejsze od tych, co się winem zapijają.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, Zamek, Warszawa 1995, s. 147.
- Udają pracę publiczną, a prowadzą rozpustny tryb życia.
- Curias simulant, Bacchanalia vivunt. (łac.)
- Źródło: Czesław Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 61.
- W zdrowym ciele zdrowy duch.
- Mens sana in corpore sano (łac.)