Julian Barnes

Julian Patrick Barnes (ur. 1946) – angielski powieściopisarz, autor opowiadań i eseista.

Julian Barnes (2019)

Jedyna historia

(ang. The Only Story; tłum. Dominika Lewandowska-Rodak, Świat Książki, Warszawa 2018)

• Pamięć przebiera i przesiewa zgodnie z wymaganiami, jakie stawia jej ten, kto pamięta.
  • Źródło: s. 29.

• Smutny seks zawsze jest znacznie gorszy niż dobry seks, zły seks, seks z samym sobą i brak seksu.
  • Źródło: s. 173.

• Wolelibyście kochać bardziej i bardziej cierpieć czy mniej kochać i mniej cierpieć? Oto, jak sądzę, ostatecznie, jedyne rzeczywiste pytanie.
  • Źródło: pierwsze słowa książki.

• Zacząłem podejrzewać, że niesłusznie uznałem alkoholizm za przeciwieństwo miłości. Może te dwa stany są znacznie bliższe, niż sobie wyobrażałem.
  • Źródło: s. 183.

• Z jego doświadczenia życiowego wynikało, że przetrwanie pierwszych szesnastu lat to w zasadzie kwestia ograniczenia szkód.
  • Źródło: s. 283.

Jeżozwierz

(ang. The Porcupine; tłum. Tomasz Bieroń, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1994)

• Weszliśmy w epokę, w której „charakter” człowieka jest pojęciem mylącym. Charakter został wyparty przez ego, a wykonywanie władzy jako odzwierciedlenie charakteru człowieka zostało zastąpione psychopatycznym trzymaniem się u władzy wszelkimi dostępnymi środkami i wbrew wszelkim regułom prawdopodobieństwa.
  • Źródło: s. 105.

• - Wolność - powiedział Petkanow z naciskiem - polega na poddawaniu się woli większości.
  • Źródło: s. 42.

Nie ma się czego bać

(ang. Nothing To Be Frightened Of; tłum. Jan Kabat, Świat Książki, Warszawa 2010)

• Jestem bardziej ufny albo skłonny do okłamywania samego siebie, więc będę ciągnął tę opowieść tak, jakby wszystkie moje wspomnienia pokrywały się z prawdą.
  • Źródło: s. 12.

• Władze średniowieczne stawiały je przed sądem i z całą powagą oceniały ich postępki; my umieszczamy zwierzęta w obozach koncentracyjnych, faszerujemy je hormonami i kroimy tak, by jak najmniej przypominały nam coś, co kiedyś gdakało, meczało czy ryczało. Który świat jest poważniejszy? Który bardziej zaawansowany moralnie?
  • Źródło: s. 80.
  • Zobacz też: moralność

• Każdy tanatofob potrzebuje chwilowej pociechy, jaką daje mu myśl o osobniku stanowiącym jeszcze skrajniejszy przypadek.
  • Źródło: s. 37.

• Zrób na ziemi miejsce dla innych, tak jak inni zrobili miejsce dla Ciebie.

• Życie nie jest ani długie, ani krótkie – składa się po prostu z dłużyzn.
  • Zobacz też: życie

Poczucie kresu

(ang. The Sense Of An Ending; tłum. Jan Kabat, Świat Książki, Warszawa 2012)

• Jakiemu to ewolucyjnemu celowi mogłaby służyć tęsknota?
  • Źródło: s. 99.

• Jeśli nie mogę być przekonany o prawdziwości faktów, to przynajmniej mogę wiernie oddać wrażenia wywołane przez owe fakty.
  • Źródło: s. 10.

• Nie ma nic złego w geniuszu, który potrafi zafascynować w młodości. Jest raczej coś niewłaściwego z młodymi, którzy nie potrafią się fascynować geniuszem.
  • Źródło: s. 75.

Pod słońce

(ang. Staring at the Sun, tłum. Tomasz Bieroń, Zysk i S-ka, Poznań 1994)

• Kto powiedział, że Bóg musi być sprawiedliwy? Bóg musi być tylko prawdziwy.
  • Źródło: s. 176.

• Może poczucie władzy zawsze rodzi pogardę.
  • Źródło: s. 72.

• Umysł pożąda pewności, a być może najbardziej pożąda tej pewności, króra rozumu nie potrzebuje. Być może to, co umysł rozumie, czego potrafi mozolnie dowieść i przyjąć do wiadomości, jest zarazem tym, czym najbardziej gardzi.
  • Źródło: s. 94.

Zgiełk czasu

(ang. The Noise of Time, tłum. Dominika Lewandowska-Rodak, Świat Książki, Warszawa 2017)

• Muzyka ucieka słowom: na tym polega jej sens i jej majestat.
  • Źródło: s. 74.
  • Zobacz też: Muzyka

• Przeznaczenie. To tylko wzniosłe określenie czegoś, na co nie da się nic poradzić.
  • Źródło: s. 19.

• Sarkazm to ironia, która straciła duszę.
  • Źródło: s. 212.

Inne

• Czy miłość nie jest zatem luksusem, który pojawił się w czasie pokoju, jak szycie kołder?
  • Zobacz też: miłość

• Wyobraźcie sobie, jakie możliwości cudzołóstwa dają te dalekobieżne nocne loty migracyjne.