John Wilkes Booth

John Wilkes Booth (1838–1865) – amerykański aktor teatralny, odtwórca ról ze sztuk Williama Szekspira; 14 kwietnia 1865 zastrzelił prezydenta Abrahama Lincolna.

• Gdy opuszczę scenę, będę najsławniejszym człowiekiem w Ameryce.
  • Opis: gdy jeden z klientów tawerny, do której zawitał Booth, zażartował: „Nigdy nie będzie pan takim aktorem jak pański ojciec”; wieczorem tego samego dnia Booth dokonał udanego zamachu na Lincolna.
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, tłum. Olga Kaczmarek, wyd. Bellona, Warszawa 2008, ISBN 9788311112544, s. 189.

John Wilkes Booth

• Jaką wspaniałą miałem możliwość zabicia prezydenta, gdybym tylko chciał!
  • Opis: o tym, jak towarzyszył swojej narzeczonej podczas drugiej inauguracji Lincolna 4 marca 1865.
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 188.

• Muszę być sławny! Sławny!
  • Opis: według siostry Bootha – Asii – John Wilkes miał nieraz wykrzykiwać te słowa, marząc o jakimś niesamowitym zajęciu (postanowił w końcu, że zostanie aktorem).
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 185.

• Nie chcę Panu przeszkadzać, ale czy jest Pan w domu? J. Wilkes Booth.
  • Opis: kartka zostawiona w domu George’a Atzerodta, niedoszłego zabójcy wiceprezydenta Andrew Johnsona.
  • Źródło: Longin Pastusiak, Zamachy na prezydentów USA, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna Adam, Warszawa 2010, ISBN 9788372329516, s. 151.

• Powiedzcie matce, że umieram za mój kraj. Myślałem, że czynię to w najlepszej intencji.
  • Opis: ostatnie słowa.
  • Źródło: George Brown Tindall, David E. Shi, Historia Stanów Zjednoczonych, Zysk i S-ka, Poznań 2002, ISBN 8371507097, s. 679.

• Tak to zawsze dzieje się tyranom!
  • Sic semper tyrannis! (łac.)
  • Opis: w chwili zamachu.
  • Źródło: Longin Pastusiak, Zamachy na prezydentów USA, op. cit., s. 338.

• To jego ostatnie przemówienie.
  • Opis: gdy 11 kwietnia 1865 Lincoln wygłosił przemówienie, w którym m.in. zaproponował przyznanie pewnych praw części czarnej ludności, „tym najbardziej inteligentnym i tym, którzy służą naszej sprawie jako żołnierze” (miało ono miejsce po zakończeniu wojny secesyjnej, 9 kwietnia bowiem generał Lee poddał się).
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 188.

• Wolność!
  • Opis: według siedzącego w loży majora Ratbone’a Booth miał powiedzieć to słowo po postrzeleniu Abrahama Lincolna.
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 191.

O Johnie Wilkesie Boothu

• Mary Clay: Panie Lincoln, on chyba kieruje te słowa do pana.
  Abraham Lincoln: Tak, wygląda, że jest na mnie dosyć cięty, prawda?
  • Opis: w listopadzie 1863 Booth występował w sztuce The Marble Heart w Ford’s Theatre, na które przyszli państwo Lincolnowie oraz niejaka Mary Clay; powyższy dialog wywiązał się, gdy Booth, wygłaszając w ramach roli nieprzyjemne pogróżki, trzykrotnie zbliżył się do Lincolna, wskazując na niego.
  • Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit,, s. 187.