John Connolly (ur. 1968) – irlandzki pisarz, powieściopisarz i autor opowiadań.

John Connolly (2011)

Niespokojni

edytuj

(tłum. Magdalena Mierowska)

  • Czy gej może być homofobem?
  • I dokąd może pójść zmarły człowiek?
    Na to pytanie odpowiedź tylko zmarli znają.
  • Ja sam jestem Piekłem, nikogo innego tu nie ma…
  • Jedyną prawdą było to, że wszyscy kłamali.
  • Ktoś mi kiedyś powiedział, że sami kreujemy swoje duchy, że tak jak w snach, każdy duch jest pewną wersją nas samych: naszej winy, naszego żalu, naszego smutku. Może to jest jakaś odpowiedź. Każdy z nas ma swoje duchy. Nie każdy z tych duchów jest stworzony przez nas samych, ale jednak nas wszystkich w końcu dopadają.
  • Nasz świat jest pełen złamanych rzeczy: złamanych serc, złamanych obietnic, złamanych ludzi.
  • Taka jest natura zemsty. Ona ulega eskalacji. Nie można jej kontrolować. Jedna krzywda powoduje następną i następną, i jeszcze jedną, aż do momentu, kiedy ten pierwotny uraz jest prawie zapomniany w chaosie wszystkiego, co następuje.
  • Wszędzie, gdzie jest przynęta, można na pewno spodziewać się haczyka ukrytego gdzieś w środku.
  • – Zaczynam wierzyć, że większość ludzi robi to, co uważa za słuszne. Problemy zaczynają się, kiedy robią to, co jest dobre dla nich, ale nie dla innych
    – Egoizm?
    – Może. Interes własny. Instynkt samozachowawczy. Całe mnóstwo słów dotyczących ja człowieka.
  • Zawsze szkoda, kiedy ktoś traci życie, ale w niektórych wypadkach mniej szkoda niż w innych.
  • Zemsta staje się swoim własnym katem.