Wikicytaty

Jerzy Wordliczek

polski lekarz, anestezjolog

Jerzy Władysław Wordliczek (ur. 1953) – polski anestezjolog, profesor nauk medycznych.

  • Do medycyny nie da się podejść w sposób czysto techniczny. W każdym pacjencie trzeba widzieć człowieka. Człowieka, którego chcemy za wszelką cenę uratować lub – jeśli to już nie jest możliwe – złagodzić cierpienie, ból w chwili odejścia.
  • Dzisiaj ludzie zazwyczaj umierają na oddziałach szpitalnych lub w hospicjach. Kiedyś nasze życie zaczynaliśmy i kończyliśmy w domach rodzinnych, w otoczeniu bliskich. Teraz nie chcemy tych domów „skażać” śmiercią. Ale jak już pogodzimy się z jej nadejściem – o ile w ogóle można się z nią pogodzić – na ogół chcemy, żeby ktoś przy nas był.
  • Gdybym miał się przyzwyczaić do śmierci, powinienem od razu zmieniać zawód.
  • Oczywiście, śmierć czeka nas wszystkich, ale u osób terminalnie chorych to perspektywa szczególnie bliska. Boli to, że przestaje się być tym, kim się było, traci się na przykład dominującą rolę w rodzinie.
  • W każdej sytuacji musimy zachować spokój i przekazywać rzetelną informację o stanie chorego i rokowaniu. Nawet jeśli ktoś ma do nas nieuzasadnione pretensje – nie wolno tracić cierpliwości. Musimy pamiętać, że rozmawiamy z osobami umierającymi lub bliskimi osób umierających.
  • W Polsce obserwuje się swoistą opioidofobię, a więc lęk przed stosowaniem opioidowych leków przeciwbólowych, takich jak na przykład morfina. Niestety, i pacjenci, i niektórzy lekarze boją się stosowania leków z tej grupy. Ich działań niepożądanych, i tego, że pacjent się uzależni…
  • Wciąż pokutuje pogląd, że ludzie starsi, szczególnie przy chorobach neurodegeneracyjnych, nie odczuwają bólu tak bardzo, jak osoby młode. Ale to nieprawda. Badania potwierdzają, że takie osoby cierpią tak samo. Nawet, jeśli o tym nie mówią – bo nie są w stanie albo nie chcą, bojąc się, że będą sprawiać problemy.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Jerzy_Wordliczek&oldid=583705”