Jean Baudrillard
francuski socjolog i filozof kultury
Jean Baudrillard (1929–2007) – francuski socjolog i filozof kultury.
- Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów i świetlnych reklamach.
- Źródło: Ameryka, Warszawa 1998.
- Zobacz też: człowiek
Jean Baudrillard (2004)
- Kiedy ludzkie piękno osiąga się jedynie drogą chirurgii plastycznej, piękno miejskie drogą chirurgii obszarów zielonych – oto wraz z manipulacją genetyczną, nadchodzi chirurgia plastyczna gatunku.
- Źródło: Ameryka, Warszawa 1998.
- Zobacz też: piękno
- Między wnętrzem i zewnętrzem nie ma łączności. Szklane fasady odsyłają otoczeniu jego własny obraz. Są bardziej nieprzekraczalne niż jakikolwiek mur z kamienia.(…) Wszystko komunikuje, ale spojrzenia nigdy się nie spotkają.
- Źródło: Ameryka, Warszawa 1998.
- Zobacz też: człowiek
- Można grać na wszystkie możliwe sposoby, jednakże już nie przeciw komuś. Sztuka traci swoją odrębność. Jest ona z powrotem sprowadzona do siebie, w pewien stan autoodniesienia, i kontynuuje swe działanie we wszystkich swych przejawach.
- Źródło: Gra resztkami, w: S. Czerniak, A. Szahaj, Postmodernizm a filozofia. Wybór tekstów, Warszawa 1996.
- Zobacz też: sztuka
- Nie ma już nadziei na sens. Bez jakichkolwiek wątpliwości jest właśnie tak, że sam sens jest śmiertelny. To wszakże, czemu narzucił on swe krótkotrwałe panowanie, to, co pragnął zniszczyć, by wprowadzić oświecone rządy, mianowicie pozory – one są nieśmiertelne, niezniszczalne i nie ima się ich nawet nihilizm sensu i bez-sensu.
Tu właśnie swój początek znajduje uwodzenie.
- Reklama nie jest tym, co upiększa czy przyozdabia mury, lecz tym, co je zaciera, tym, co wymazuje ulice, fasady i wszelką architekturę, zaciera wszelkie podłoże i wszelką głębię.
- Źródło: Symulakry i symulacja, Warszawa 2005.
- Zobacz też: reklama
- Żyjemy w świecie symulacji, w którym najwyższą funkcją znaku jest wymazanie rzeczywistości i jednocześnie ukrycie jej zniknięcia.
- Źródło: Spisek sztuki, Warszawa 2006.
- Zobacz też: rzeczywistość