Janusz Majewski

Janusz Majewski (1931–2024) – polski reżyser, scenarzysta, pedagog, scenograf oraz aktor.

• (…) ja mam zawsze możliwość schowania się za kamerą, która jest swego rodzaju tarczą ochronną. Nie muszę się obawiać, że to, co jest przed nią, zacznie mnie dotyczyć.
  • Źródło: Artur Cichmiński, Stresujące starcie z widzem i krytyką. Z Robertem Wichrowskim rozmawiamy o „Francuskim numerze”, stopklatka.pl, 13 marca 2006

Janusz Majewski (2018)

• Jeżeli nie spojrzymy prawdzie w oczy i będziemy się karmić jakąś mitologią, wymyśloną w różnych okresach z różnych politycznych powodów, to nigdy nie staniemy się narodem mentalnie wolnym. Zawsze będziemy pod presją stereotypów.
  • Źródło: wywiad Pawła Piotrowicza, Janusz Majewski: świat kręci się wokół seksu, onet.pl, 5 października 2019.

• Ktoś, kto się zakochuje w tak późnym wieku, musi się liczyć z tym, że przeżyje dramat, jeżeli nie tragedię. Tą tragedią będzie rozstanie, bo albo młoda kobieta porzuci jego, albo on zostawi ją, odchodząc na dobre. To wszystko jest podszyte dramatem i wtedy, automatycznie staje się tematem dla sztuki; dla filmu, literatury.
  • Źródło: Agnieszka Duda, Ucieczka od świata pośpiechu, chaosu i nerwowości. Rozmawiamy z Januszem Majewskim („Po sezonie”), 30 marca 2006

• Literaturą zająłem się, żeby być w zgodzie z własną naturą. W literaturze międzywojennej szukam przeszłości, korzeni, tego, co mi zabrano, sięgam do niej, aby ukoić uczucie wydziedziczenia. Urodziłem się we Lwowie, po wojnie jako czternastolatek znalazłem się w Krakowie. Straciłem swoje korzenie. Zorientowałem się, oczywiście nie od razu, że coś mi odebrano. Przeszłość, piękno, elegancję tamtej epoki. W głowie zostały jakieś obrazki, do których wracałem, jakieś reminiscencje, które potem pojawiały się w filmach. (…) Chciałem ten swój świat odtworzyć i coś odzyskałem.
  • Źródło: wywiad Katarzyny Taras, „Kino” nr 4/2006

Zobacz też:

• filmy w reżyserii Janusza Majewskiego