Jan Wierusz Kowalski

polski benedyktyn, religioznawca

Jan Kanty Wierusz-Kowalski (1912–2000) – polski benedyktyn, zaangażowany w odnowę biblijną i liturgiczną, po opuszczeniu zakonu agent bezpieki i pracownik Urzędu ds. Wyznań, religioznawca, autor wielu popularnych prac o chrześcijaństwie pisanych z perspektywy materialistycznej.

Poczet papieży edytuj

  • Dwudziestoletni syn Alberyka II, Oktawian, po wyborze przyjął imię Jan. Rozpustny młodzieniec, żądny zabaw i przygód zamienił Lateran, pałac papieski, na dom schadzek.
    • Źródło:Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 74.
    • Zobacz też: Jan XII
  • Jan X był pierwszym w dziejach papieżem, który osobiście w zbroi i z mieczem w ręku brał udział w wojnie. Jego zainteresowania sprawami kościelnymi było znikome. Jak nisko cenił urząd biskupi świadczy fakt, że w 926 r. mianował 5-letniego chłopca, Hugona, syna hrabiego Heriberta, arcybiskupem najważniejszej diecezji francuskiej w Reims.
    • Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 72–73.
    • Zobacz też: Jan X
  • Papierz Hadrian przeżył dramat rodzinny. Przed wstąpieniem na tron był żonaty i miał córkę, którą porwał syn biskupa Arseniusza, Eleuteriusz, brat przyrodni kardynała Anastazego (antypapieża). By zemścić się za rzuconą na niego ekskomunikę, Eleuteriusz zabił córkę oraz żonę papieża.
  • Rozpustne życie Jana XII skłoniło cesarza do ponownej podróży do Rzymu, gdzie na synodzie 6 grudnia 963 r. papież został uroczyście wyklęty i pozbawiony wszelkich praw.
    • Źródło:Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 74–75.
    • Zobacz też: Jan XII
  • W czasie tych represji zmarł nagle Jan XII. Znaleziono go martwego w domu jednej z jego kochanek. Według średniowiecznego historyka Liutpranda papieża zamordował szatan. Współcześni historycy kościelni sądzą, że wystarczyła ręka któregoś ze zdradzonych mężów.
    • Źródło Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 75.
    • Zobacz też: Jan XII
  • Wojska cesarskie przywróciły do władzy Grzegorza V, schwytały antypapieża Jana XVI, którego oślepiono, a następnie obcięto mu nos i uszy. Tak okaleczonego posadzono w szatach biskupich na ośle, twarzą do ogona i oprowadzano na pośmiewisko po całym mieście. Ceremonii przypatrywał się niemiecki papież Grzegorz V, który następnie wtrącił kalekę do więzienia i zamorzył go głodem.
  • Za rządów Stefana IX w Mediolanie rozwinął się ruch odnowy moralnej, który propagowali tak zwani łachmaniarze lub pataryni. Byli to przeważnie ludzie świeccy, którzy potępiali gwałtownie chciwość kleru i postulowali w Kościele powrót do dobrowolnego ubóstwa, cechującego, ich zdaniem, postawę prawdziwych uczniów Jezusa.