Isaac Asimov

Isaac Asimov (właśc. Isaac Judowicz Ozimow; 1920–1992) – amerykański pisarz SF i profesor biochemiki rosyjskiego pochodzenia.

Fundacja

(ang. Foundation)

Nie daj się nigdy odwieść swoim zasadom moralnym od zrobienia tego, co słuszne.
- Źródło: tłum. Andrzej Jankowski, Poznań 1987, s. 163.

Żeby coś osiągnąć, nie wystarczy planować. Trzeba też umieć improwizować.
- Źródło: tłum. Andrzej Jankowski, Poznań 1987, s. 128.

(ang. Isaac Asimov presents the great sf stories, tłum. Elżbieta Kwasowska-Jachimowska i inni)

Jednym z podstawowych celów satyry jest wytykanie negatywnych cech społeczeństwa. Satyra pokazuje głupotę w ekstremalnym wymiarze, takim, którego nie można nie zauważyć.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań

Jestem człowiekiem, który nie wierzy, że przedmioty mogą mieć duszę i własne życie. Może dlatego płatały mi one różne psikusy, zarówno te małe urządzonka, jak i całe ciała niebieskie.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań

Kiedy purytanie osiedlili się w Nowej Anglii, ustanowili niedzielę dniem odpoczynku. Było to kosmiczne prawo, przykazane przez Boga całemu światu, co każdy może łatwo sprawdzić, jeżeli przeczyta początek Księgi Rodzaju.
Purytanie karali grzywną tych zabłąkanych mieszkańców kolonii, którzy naruszali szabas poprzez wykonywanie zakazanych czynności. Nakładali także grzywny na Indian, którzy nigdy o tym święcie nie słyszeli, i pouczali biednych aborygenów, że w ten szczególny dzień nie powinni chodzić na polowanie.
Takie poglądy są obecne, chociaż w inny sposób, wszędzie dookoła.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań

Oglądałem kiedyś w telewizji, jak taki japoński dżentelmen wyjaśniał, że picie wody ze szklanki jest czymś wulgarnym. Nie jest bowiem przyjemne oglądanie otwartych ust, śliniących brzeg szklanki, czy wodnej kaskady wlewającej się do środka. Powinieneś za każdym razem, gdy musisz się napić (co za szkoda, że Natura zmusza nas do robienia takich brzydkich rzeczy), trzymać szklankę jedną ręką, a drugą podnieść tak, by ukryć przed światem wspomniany nieprzyjemny widok.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań

Pamiętamy wspaniałe, kochające i dbające o nas matki, które słodkim głosem mówiły: Załóż kalosze przed wyjściem, bo się przeziębisz… Zjedz warzywa; są zdrowe… Nie bierz następnego kawałka ciasta; zepsują ci się zęby… Jak udało ci się tak zabrudzić ubranie?
Niektórzy nawet w dorosłym życiu otrzymują dokładnie takie same uwagi o kaloszach, warzywach, ubraniach, wypowiadane przez cudowne żony.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań
- Zobacz też: matka, żona

Pisarze zajmujący się fantastyką naukową mają szczególne powinowactwo z dystopią. Wiecie czym jest utopia? Nazwa wywodzi się od greckiego słowa oznaczającego dobre miejsce. Jest to zatem miejsce, gdzie wszystko doskonale działa, wszyscy są szczęśliwi, a dobroć i uprzejmość panują powszechnie. Opowiadania o utopiach są niezmiernie nudne. Gdzie jest niebezpieczeństwo? Gdzie wątpliwości?
Dystopia (złe miejsce) jest oczywiście czymś, gdzie wszystko jest koszmarne i nieprawdopodobnie złe.
- Źródło: notka do jednego z opowiadań
- Zobacz też: utopia, antyutopia

(ang. End of eternity; tłum. Adam Kaska)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Koniec wieczności.

Każdy system podobny do Wieczności, który pozwala ludziom wybierać sobie przyszłość, skończy się wyborem bezpieczeństwa i przeciętności, wykluczających zdobycie gwiazd.

Chciałbym, aby ludzie zachowali Ziemię w stanie owej cudownej użyteczności dla życia, w jakim ją zastali. Myślę, że byłoby grzechem wobec Wszechświata, gdybyśmy zniszczyli naszą kolebkę.
- Źródło: Dorothy Crook, Perspektywy, tłum. Barbara Komuda, „Fantastyka” nr 1/82, s. 15–16.

Jeśli posiadanie wiedzy stwarza problemy, nie jest rzeczą ignorancji ich rozwiązywanie.
- Zobacz też: wiedza, problem, rozwiązanie

Jeśli sięgniemy do doświadczeń płynących z historii ludzkości, to możemy być absolutnie pewni co do prawdziwości wniosku, że tylko dzięki pogłębieniu wiedzy będziemy w stanie nakarmić i odziać gatunek ludzki. W przeszłości wraz ze wzrostem wiedzy rosła także zdolność człowieka do kontrolowania środowiska, w którym żyje, do zapewnienia sobie bezpieczeństwa.
- Źródło: Dorothy Crook, Perspektywy, tłum. Barbara Komuda, „Fantastyka” nr 1/82, s. 15–16.

Ludzie są całkowicie zbyt niedowierzający w przypadek. Są dalece zanadto gotowi by go odrzucić i zbudować tajemne struktury o ekstremalnie chwiejnej esencji w celu jego uniknięcia. Ja, z drugiej strony, wszędzie widzę przypadek jako nieuchronną konsekwencję praw prawdopodobieństwa, według których nie spotkanie się z nietypowym zbiegiem okoliczności jest bardziej nietypowe niżeli jakikolwiek zbieg okoliczności może prawdopodobnie być.
- Źródło: The Planet that Wasn’t, „The Magazine of Fantasy and Science Fiction”, maj 1975

Nasza encyklopedia tkwi w całości w komputerze i jest codziennie poprawiana i uzupełniana.
- Źródło: Agent Fundacji (ang. Foundation’s edge), tłum. Andrzej Jankowski, Poznań 2002, s. 10.
- Zobacz też: encyklopedia

Robot nie może skrzywdzić istoty ludzkiej lub pozwolić, by stała się jej krzywda.
Robot musi wypełniać rozkazy istoty ludzkiej, o ile nie pogwałci tym samym Pierwszego Prawa.
Robot musi chronić sam siebie, o ile nie pogwałci tym samym Pierwszego lub Drugiego Prawa.
- Opis: trzy prawa robotyki.

Zatem wszechświat nie jest całkiem taki, jak myślałeś. A skoro tak, czas już, byś zmienił poglądy. Pewne jest bowiem, że nie zmienisz wszechświata.
- Postać: Athor
- Opis: po obliczeniu orbity Kalgiasza Dwa.
- Źródło: Isaac Asimov, Robert Silverberg. Nastanie nocy

Asimow to w ogóle nie jest twórczy umysł. Był wykładowcą biochemii, co u nas odpowiada poziomem stanowisku lektora. Naknocił nieprawdopodobne chały. U nas przetłumaczono parę jego najlepszych książek, ale on ich napisał ponad sto. Straszne!
- Autor: Stanisław Lem
- Źródło: Stanisław Bereś, Rozmowy ze Stanisławem Lemem, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 185.