Ignacy Ścibor Marchocki
Ignacy „Redux” Ścibor Marchocki (1755–1827) – polski szlachcic i ziemianin, znany z ogłoszenia na terenie swoich posiadłości „niepodległego państwa” w Mińkowcach.
Herb Marchockiego – Ostoja
Przymierze dziedzica z poddanymi rolnikami (rozprawa, 1804)
edytuj- Wstąpiwszy w posiadanie ziem dziedzicznych postanowiłem prowadzić życie ciche, oddalone od świata, pracowite z pobudek religii i patriotyzmu, odpowiadające chęciom i zamiarom panujących monarchów; chciałem się zająć cały w ziemi i w dobrach swoich, dając poddaństwu nauki, jakie takie oświecenie i cywilizację, stosowną do ich stanu wieśniaczego, chciałem im ulżyć i znośniejszym uczynić poddaństwo, ile możności niewolę przemienić na rozumną wolność; nadałem im prawo albo raczej zawarłem z poddanymi rolnikami przymierze, tyle, ile to do objęcia ich i prostoty zbliżyć się mogło. Tak właśnie, jak Solon o Ateńczykach powiedział: „dałem im prawo, nie takie, jakie być powinno, ale jakie Ateńczykowie znosić potrafią”.
- Źródło: Marek Urbański, Ignacy Ścibor Marchocki [w:] Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, 100 postaci, które tworzyły historię Polski, wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 209.
- Zobacz też: Solon