Hypomania (Hipomania) – jedna z postaci epizodu maniakalnego (obok manii z i bez objawów psychotycznych), która w odróżnieniu od manii charakteryzuje się mniejszym zakłóceniem funkcjonowania psychospołecznego.

  • Hypomaniak zachowuje się w sposób niezwykle ekspresyjny; ruchliwy, żywy, manieryczny, częstokroć aż karykaturalnie przesadny. Uwielbia ostentacyjne gesty. Przykładem może być „występ” Chruszczowa na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych. Zdumieni politycy tam zebrani na pewno nie zapomną do końca życia radzieckiego przywódcy zdejmującego but i stukającego nim w mównicę. Do podobnych teatralnych gestów, choć trochę w innym stylu, zdolny był również Churchill, który na przykład wizytował pola bitew II wojny w przedziwnych, zmienianych codziennie uniformach. Burgiba miał również skłonność do niezwykłych strojów, które namiętnie kolekcjonował. Hypomaniacy potrafią zafascynować otoczenie swą elokwencją, niepohamowanym gadulstwem, niekończącymi się przemówieniami. Burgiba uwielbiał żonglerkę słowną. Upajał się jej rytmem. Tracąc kontrolę nad potokiem słów gubił sens swej wypowiedzi.
    • Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 24.