Hubal

Hubal – film polski z 1973 roku w reżyserii Bohdana Poręby. Autorem scenariusza jest Jan Józef Szczepański.

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.

Wypowiedzi postaci

Hubal

• Nie zdążyliśmy... mimo to – dziękuję Wam! Wasi koledzy na Helu i Lubelszczyźnie walczą i zadają Niemcom straty. Nie było rozkazu kapitulacji... przeszliście przez piekło... za nami groby kolegów... czy po to ginęli, abyśmy teraz mieli złożyć broń? Ja w żadnym razie broni nie złożę, munduru nie zdejmę... tak mi dopomóż Bóg!
  • Opis: do swoich żołnierzy na wieść o upadku Warszawy.

• A więc w całej Polsce – tylko my!
  • Opis: do swoich żołnierzy na wieść o kapitulacji gen. Kleeberga pod Kockiem.

Dialogi

żołnierz: Tabor nie przejdzie!

Hubal: A co mówi Kalenkiewicz?

żołnierz: Żąda jeszcze pół godziny!

Hubal: Przeładować amunicję do juków, resztę zniszczyć!

żołnierz: A działo?

• Opis: przy przeprawie przez rzekę.

właściciel stadniny: Myślisz, że są jeszcze jakieś szanse?

Hubal: Jak przy skoku: trzeba rzucić serce za przeszkodę!

• Opis: podczas spotkania z właścicielem stadniny, z której pochodziły konie, na których startował w zawodach.

Bandyta Sawicki: Nie macie prawa mnie sądzić! Nie ma teraz żadnej władzy, nie ma!

Hubal: Ja jestem władza! Sądzę cię w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, wyrok zatwierdzam! Każdego, kto pogwałci prawa tej ziemi, czeka ten sam los!

• Opis: w czasie sądu polowego nad lokalnym bandytą.

ks. Mucha: Zginiemy… wszyscy…

Hubal: Ksiądz się chyba nie łudzi, że będziemy żyć wiecznie?

• Opis: przekazując księdzu nowego konia (poprzedni, ciężko ranny, został dobity przez księdza strzałami z pistoletu).